อาการชักจากไข้สูงในเด็ก (Febrile Seizure)

อาการชักจากไข้สูงในเด็ก เกิดขึ้นเมื่อเด็กมีอาการชักระหว่างการเจ็บป่วยโดยมีไข้สูงร่วมด้วย โดยเป็นสัญญาณเตือนความเจ็บป่วยในเด็กซึ่งผู้ปกครองหรือผู้ดูแลควรสังเกตและเฝ้าระวัง

คำจำกัดความ

อาการชักจากไข้สูงในเด็กคืออะไร

อาการชักจากไข้สูงในเด็ก (Febrile seizures) เกิดขึ้นเมื่อเด็กมีอาการชักระหว่างการเจ็บป่วยโดยมีไข้สูงร่วมด้วย โดยเป็นสัญญาณเตือนความเจ็บป่วยในเด็กซึ่งผู้ปกครองหรือผู้ดูแลควรสังเกตและเฝ้าระวังอย่างดี

อาการชักจากไข้สูงในเด็กพบได้บ่อยเพียงใด

อาการชักจากไข้สูงในเด็กพบได้บ่อยมาก ส่งผลต่อผู้ป่วยได้ทุกวัย แต่มักพบได้บ่อยกว่าในวัยเด็กเล็กและผู้สูงอายุที่มีอายุมากว่า 60 ปี สามารถจัดการได้โดยลดความเสี่ยง โปรดปรึกษาแพทย์สำหรับข้อมูลเพิ่มเติม

อาการ

อาการชักจากไข้สูงในเด็กเป็นอย่างไร

อาการที่พบได้ทั่วไปของภาวะชักจากไข้สูงในเด็ก ได้แก่

• หยุดหายใจเกินกว่า 15 ถึง 20 นาที หรือมีปัญหาเกี่ยวกับการหายใจอย่างรุนแรง
• มีอาการชักเกินกว่า 3 นาที หรือเด็กมีอาการชักครั้งที่สอง
• มีไข้ อาเจียน หรือปวดศีรษะรุนแรง
• ง่วงซึม
• คอแข็ง
• มีอาการบวมที่ขม่อมบนศีรษะของเด็ก

ควรไปพบหมอเมื่อใด

หากมีสิ่งบ่งชี้หรืออาการใดๆ ตามที่ระบุข้างต้น หรือมีคำถาม โปรดปรึกษาแพทย์ ร่างกายของแต่ละบุคคลมีการตอบสนองแตกต่างกัน ทางที่ดีที่สุดให้ปรึกษาแพทย์เกี่ยวกับวิธีรักษาที่ดีที่สุดตามสถานการณ์ของคุณ

สาเหตุ

สาเหตุของอาการชักจากไข้สูงในเด็ก

อาการชักจากไข้สูงในเด็กอาจเป็นผลจากการติดเชื้อแบคทีเรียหรือไวรัส โดยเฉพาะเชื้อ herpesvirus-6 ในมนุษย์ นอกจากนี้ ภาวะบางประการอาจทำให้เกิดอาการชัก ซึ่งได้แก่

• โรคความจำเสื่อมหรือสมองเสื่อม
• ความผิดปกติเกี่ยวกับหัวใจ เช่น โรคหลอดเลือดสมองหรือหัวใจวาย
• อาการบาดเจ็บที่ศีรษะหรือสมอง ซึ่งได้แก่อาการบาดเจ็บก่อนคลอด
• โรคลูปัส (Lupus)
• เยื่อหุ้มสมองอักเสบ
• การใช้วัคซีน

ปัจจัยเสี่ยง

ปัจจัยเสี่ยงของอาการชักจากไข้สูงในเด็ก

มีความเสี่ยงสำหรับอาการชักจากไข้สูงในเด็กหลายประการ เช่น

• การเจริญเติบโตที่ผิดปกติก่อนภาวะชักจากไข้
• ภาวะชักจากไข้ที่มีอาการแทรกซ้อน
• มีประวัติครอบครัวมีภาวะชักโดยไม่มีไข้
• มีประวัติครอบครัวมีภาวะชักจากไข้
• มีประวัติสมองติดเชื้อหรือบาดเจ็บ
• มีเนื้องอกในสมอง
• มีประวัติเป็นโรคหลอดเลือดสมอง
• มีประวัติภาวะชักจากไข้ที่มีอาการแทรกซ้อน
• การใช้ยาเสพติดหรือยาบางชนิด
• การใช้ยาเกินขนาด
• การสัมผัสสารพิษต่างๆ

การวินิจฉัยและการรักษา

ข้อมูลที่นำเสนอในที่นี้ ไม่สามารถใช้แทนข้อแนะนำทางการแพทย์ ให้ปรึกษาแพทย์สำหรับข้อมูลเพิ่มเติม

การวินิจฉัยอาการชักจากไข้สูงในเด็ก

อาการชักจากไข้สูงในเด็กสามารถวินิจฉัยได้ดังต่อไปนี้

• การตรวจเลือด การตรวจปัสสาวะหาการติดเชื้อ หากจำเป็น
• การเจาะน้ำไขสันหลังเพื่อตรวจหาการติดเชื้อในระบบประสาทส่วนกลาง เช่น เยื่อหุ้มสมองอักเสบ หากจำเป็น
• สำหรับภาวะชักจากไข้ที่มีอาการแทรกซ้อน เพื่อยืนยันในกรณีที่สงสัยว่ามี ภาวะชักจากไข้ที่มีอาการแทรกซ้อน
• การตรวจ MRI เพื่อตรวจว่าภาวะชักจากไข้เกิดจากอาการบาดเจ็บในสมองในเด็กหรือไม่ หากจำเป็น

การรักษาอาการชักจากไข้สูงในเด็ก

การใช้ยาไม่จำเป็นในผู้ป่วนชักจากไข้โดยส่วนใหญ่ เพื่อบรรเทาอาการชักจากไข้ในระยะเวลาที่นานขึ้น อาจมีการสั่งยาบางชนิด เช่น

• ยาฟีโนบาร์บิทัล (Phenobarbital)
• ยาเดพาโกท (Depakote) อย่างวัลโพรเอท (Valproate)
• ยาไดอาสแตท (Diastat) อย่างไดอาซีแพม (Diazepam) ในรูปแบบเจล หรือยาไดอาซีแพมในรูปของเหลว ที่ใช้ผ่านทางทวารหนัก
• ยาโคลโนพิน (Klonopin) อย่างโคลนาซีแพม (Clonazepam) สามารถใช้ใต้ลิ้นได้
• ยาไดอะซีแพม (Diazepam) หรือยาลอราซีแพม (Lorazepam)