มากไปก็ไม่ดี น้อยไปก็ไม่ได้
การหลั่งฮอร์โมนคอร์ติซอลส่วนใหญ่ถูกควบคุมโดยสมองส่วนไฮโปทาลามัส (Hypothalamus) ต่อมใต้สมอง (Pituitary Gland) และต่อมหมวกไต หรือที่เรียกรวมกันว่า แกนไฮโปทาลามัส-พิทูอิทารี-อะดรีนัล (Hypothalamic–pituitary–adrenal axis / HPA axis) โดยในแต่ละวัน ระดับคอร์ติซอลในร่างกายของเราจะขึ้นลงหลายครั้ง ปกติจะต่ำสุดในช่วงประมาณเที่ยงคืน และจะค่อยๆ ไต่ระดับสูงขึ้น จนถึงระดับสูงที่สุดในช่วงประมาณ 9 โมงเช้า
อย่างไรก็ตาม การใช้ชีวิตที่ผิดปกติ เช่น การทำงานเป็นกะ การนอนกลางวันมากเกินไป รวมไปถึงโรคภัยไข้เจ็บ อย่างโรคเกี่ยวกับต่อมหมวกไต ก็สามารถส่งผลกระทบให้ร่างกายผลิตและใช้คอร์ติซอลในระดับผิดปกติได้ หากร่างกายมีฮอร์โมนคอร์ติซอลอยู่ในระดับน้อยเกินไปหรือมากเกินไป ก็สามารถก่อให้เกิดปัญหาสุขภาพได้ทั้งสิ้น
หากมีคอร์ติซอลมากเกินไป
การมีคอร์ติซอลในเลือดมากเกินไปเป็นเวลานาน อาจทำให้เกิดกลุ่มอาการคุชชิง (Cushing’s disease) ซึ่งมีลักษณะ หรืออาการดังต่อไปนี้
- น้ำหนักขึ้นฮวบฮาบ โดยเฉพาะที่ใบหน้า หน้าอก ช่วงท้อง แต่แขนขากลับเรียวลีบ
- หน้ากลม แก้มแดง
- ความดันโลหิตสูง
- กระดูกพรุน
- ผิวหนังเปลี่ยนแปลง ผิวบางลง ทำให้มีรอยช้ำและรอยแตก
- กล้ามเนื้ออ่อนแรงลง
- อารมณ์แปรปรวน เช่น ซึมเศร้า วิตกกังวล ฉุนเฉียวง่าย
- หิวน้ำและปัสสาวะบ่อย
ความคิดเห็นทั้งหมด
แบ่งปันความคิดเห็นของคุณ
ร่วมแสดงความคิดเห็นของคุณกับ Hello คุณหมอ
สมัครสมาชิก หรือ เข้าสู่ระบบ เพื่อร่วมการพูดคุย