แผลริมอ่อน สาเหตุ อาการ การรักษา

แผลริมอ่อน เป็นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ชนิดหนึ่งที่พบได้บ่อยในทั้งชายและหญิง โดยสังเกตได้จากแผลบริเวณอวัยวะเพศ ริมฝีปาก ขาหนีบ แผลริมอ่อนเป็นโรคที่อันตราย เพราะอาจนำไปสู่ปัญหาสุขภาพและภาวะแทรกซ้อนอื่น ๆ เช่น ท่อปัสสาวะอักเสบ รอยแผลเป็นบนหนังหุ้มปลายองคชาต

คำจำกัดความ

แผลริมอ่อน คืออะไร

แผลริมอ่อน คือโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ ที่เกิดจากเชื้อแบคทีเรียฮีโมฟิลัส ดูเครย์ (Haemophilus ducreyi) สามารถแพร่กระจายได้ผ่านทางการมีเพศสัมพันธ์ และการสัมผัสกับหนองจากแผลริมอ่อน แล้วนำมือนั้นไปสัมผัสบริเวณอื่น เช่น ดวงตา ปาก หรือร่างกายของผู้อื่น โดยที่ยังไม่ได้ล้างมือ

อาการ

อาการแผลริมอ่อน

สาเหตุ

สาเหตุแผลริมอ่อน

สาเหตุของแผลริมอ่อนเกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรียฮีโมฟิลัส ดูเครย์ ผ่านทางมีเพศสัมพันธ์ หรือสัมผัสกับหนองโดยตรงทุกรูปแบบที่อาจแพร่กระจายไปสู่บุคคลอื่น ๆ ได้

ปัจจัยเสี่ยง

ปัจจัยเสี่ยงแผลริมอ่อน

ปัจจัยเสี่ยงที่อาจทำให้เป็นแผลริมอ่อน และเกิดการแพร่กระจาย คือ

• มีคู่นอนหลายคน 
• การไม่สวมใส่ถุงยางอนามัยขณะมีเพศสัมพันธ์
• การสัมผัสกับสารคัดหลั่งของผู้ที่ติดเชื้อ

การวินิจฉัยและการรักษา

ข้อมูลในที่นี้ไม่มีเจตนาให้ใช้ทดแทนคำแนะนำทางการแพทย์ ควรปรึกษาคุณหมอทุกครั้งเพื่อสอบถามข้อมูลเพิ่มเติม

การวินิจฉัยแผลริมอ่อน

อาการของแผลริมอ่อนคล้ายกับอาการโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อื่น ๆ คุณหมออาจวินิจฉัยด้วยการเก็บตัวอย่างเนื้อเยื่อบริเวณที่ได้รับผลกระทบ เพื่อตรวจหาเชื้อแบคทีเรียฮีโมฟิลัส ดูเครย์ และอาจตรวจบริเวณแผลเพื่อเช็กอาการต่อมน้ำเหลืองบวม พร้อมทั้งทดสอบหาโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อื่น ๆ ที่อาจแทรกซ้อน

การรักษาแผลริมอ่อน

แผลริมอ่อนรักษาได้ด้วยยาปฏิชีวนะ ดังต่อไปนี้

• รับประทานยาอะซิโธรมัยซิน (Azithromycin) ในปริมาณ 1 กรัม
• รับประทานซิโปรฟลอกซาซิน (Ciprofloxacin) 500 มิลลิกรัม วันละ 2 ครั้ง เป็นเวลา 3 วัน
• รับประทานอิริโทรมัยซิน (Erythromycin) 500 มิลลิกรัม 3 ครั้งต่อวัน เป็นเวลา 7 วัน
• เซฟไตรอะโซน (Ceftriaxone) 250 มิลลิกรัม ในรูปแบบฉีดยาเข้าทางกล้ามเนื้อ

สำหรับสตรีตั้งครรภ์หรืออยู่ในช่วงระหว่างให้นมบุตร อาจหลีกเลี่ยงการใช้ยาซิโปรฟลอกซาซิน และควรปรึกษาคุณหมอเพื่อเปลี่ยนไปใช้ยาที่เหมาะสม นอกจากนี้ผู้ป่วยควรเข้ารับการตรวจอีกครั้งหลังจากเริ่มการรักษา 3-7 วัน เพื่อให้คุณหมอตรวจอาการของแผลริมอ่อนว่ามีอาการดีขึ้น หรือดื้อยาหรือไม่ เพื่อปรับเปลี่ยนการรักษาใหม่อย่างเหมาะสม

การเปลี่ยนไลฟ์สไตล์และการดูแลตัวเอง

การปรับเปลี่ยนไลฟ์สไตล์และการดูแลตัวเองเพื่อป้องกันแผลริมอ่อน

วิธีป้องกันการติดเชื้อแบคทีเรีย และลดความเสี่ยงการแพร่กระจายแผลริมอ่อนไปสู่บุคคลอื่น มีดังนี้

• จำกัดจำนวนคู่นอน
• หลีกเลี่ยงการมีเพศสัมพันธ์กับผู้ที่มีแผลบริเวณอวัยวะเพศและขาหนีบ
• ใช้ถุงยางอนามัยขณะมีเพศสัมพันธ์
• นอกจากนี้คู่นอนที่มีเพศสัมพันธ์ด้วยภายใน 10 วันก่อนผู้ป่วยจะมีอาการควรได้รับการตรวจและรักษาด้วย