คลาริโธรมัยซิน (Clarithromycin)

ยาคลาริโธรมัยซินใช้สำหรับ

ยาคลาริโธรมัยซิน (Clarithromycin) ใช้เพื่อรักษาการติดเชื้อแบคทีเรียต่างๆ ยานี้ใช้ร่วมกับยาต้านแผลเปื่อย (anti-ulcer medications) เพื่อรักษาแผลที่กระเพาะอาหารบางชนิด และยังอาจใช้เพื่อป้องกันการติดเชื้อแบคทีเรียบางชนิดได้อีกด้วย ยาคลาริโธรมัยซินเป็นยาปฏิชีวนะกลุ่มแมคโครไลด์ (macrolide antibiotic) ทำงานโดยการหยุดการเจริญเติบโตของเชื้อแบคทีเรีย

ยาปฏิชีวนะนี้ใช้เพื่อรักษาการติดเชื้อแบคทีเรียเท่านั้น ไม่สามารถใช้กับการติดเชื้อไวรัสได้ เช่น โรคหวัด ไข้หวัดใหญ่ การใช้ยาปฏิชีวนะโดยไม่จำเป็นหรือใช้ผิดวิธีอาจทำให้ประสิทธิภาพของยาลดลงได้

วิธีการใช้ยาคลาริโธรมัยซิน

รับประทานยานี้พร้อมกับอาหาร หรือรับประทานแยกต่างหากตามที่แพทย์กำหนด โดยปกติคือทุกๆ 12 ชั่วโมง หากเกิดอาการท้องไส้ปั่นป่วน อาจรับประทานพร้อมกับอาหารหรือนม

เขย่าขวดยาให้ดีก่อนใช้งานทุกครั้ง ควรตวงยาอย่างระมัดระวัง ด้วยเครื่องมือหรือช้อนสำหรับตวงยา ไม่ควรใช้ช้อนธรรมดา เพราะอาจได้ขนาดยาไม่ถูกต้อง

ยาปฏิชีวนะจะทำงานได้ดีที่สุด หากมีปริมาณของยาในร่างกายอยู่ในระดับที่คงที่ ดังนั้น จึงควรรับประทานยาโดยเว้นระยะเวลาที่เท่ากัน เพื่อให้จำง่ายขึ้น ควรรับประทานยาในเวลาเดียวกันทุกวัน

ขนาดยาและระยะเวลาในการรักษาขึ้นอยู่กับสภาวะทางการแพทย์และการตอบสนองต่อการรักษา สำหรับเด็ก ขนาดยายังขึ้นอยู่กับน้ำหนักตัวด้วย

หากคุณใช้ยานี้เพื่อรักษาการติดเชื้อ ควรใช้ยาอย่างต่อเนื่องจนครบกำหนด แม้ว่าอาการจะหายไปภายในไม่กี่วัน การหยุดใช้ยาเร็วเกินไป อาจทำให้การติดเชื้อกำเริบได้ หากอาหารของคุณไม่หายไปหรือแย่ลง ควรแจ้งให้แพทย์ทราบ

หากคุณใช้ยานี้เพื่อป้องกันการติดเชื้อแบคทีเรียบางชนิด ควรใช้ยาตามที่แพทย์กำหนดอย่างเคร่งครัด อย่าหยุดใช้ยาโดยที่แพทย์ไม่ยินยอม หากคุณมีสัญญาณของการติดเชื้อ เช่น เป็นไข้หรือมีเหงื่อออกตอนกลางคืน ควรแจ้งให้แพทย์ทราบ

การเก็บรักษายาคลาริโธรมัยซิน

ยาคลาริโธรมัยซินควรเก็บที่อุณหภูมิห้อง ให้พ้นแสงและความชื้น เพื่อป้องกันไม่ให้ตัวยาเสียหายหรือเสื่อมสภาพ ไม่ควรเก็บยานี้ในห้องน้ำหรือช่องแช่แข็ง

ยาคลาริโธรมัยซินบางยี่ห้ออาจมีวิธีเก็บรักษาแตกต่างกัน จึงควรอ่านคำแนะนำบนบรรจุภัณฑ์หรือสอบถามเภสัชกรเสมอ และโปรดเก็บยาให้พ้นจากมือเด็กและสัตว์เลี้ยงเพื่อความปลอดภัย

ไม่ควรทิ้งยาคลาริโธรมัยซินลงในชักโครก หรือเทยาลงในท่อระบายน้ำ เว้นเสียแต่จะได้รับคำแนะนำให้ทำเช่นนั้น หากยาหมดอายุ หรือไม่มีความจำเป็นต้องใช้ยา ควรกำจัดยาด้วยวิธีที่ถูกต้อง โดยสามารถสอบถามวิธีกำจัดยาที่ถูกต้องเพิ่มเติมได้จากเภสัชกร

ข้อควรรู้ก่อนใช้ยาคลาริโธรมัยซิน

ก่อนใช้ยา แพทย์จะพิจารณาความเสี่ยงของการใช้ยาต่อประโยชน์ของยาเสียก่อน ปัจจัยที่ควรพิจารณาก่อนใช้ยาคลาริโธรมัยซิน มีดังต่อไปนี้

โรคภูมิแพ้

แจ้งให้แพทย์ทราบหากคุณเคยมีอาการผิดปกติ หรือแพ้ยานี้ รวมถึงโรคภูมิแพ้อื่นๆ ที่คุณเป็น เช่น แพ้อาหาร สีย้อม สารกันบูด หรือสัตว์ สำหรับยาที่หาซื้อเอง ควรอ่านฉลากยาหรือส่วนประกอบของยาอย่างละเอียด

เด็ก

ยังไม่มีงานวิจัยเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของอายุ ต่อประสิทธิภาพของยาคลาริโธรมัยซิน ในการรักษาการติดเชื้อแบคทีเรียในผู้ป่วยที่อายุน้อยกว่า 6 เดือน และยังไม่มีการพิสูจน์ความปลอดภัยและประสิทธิภาพในการใช้ยาคลาริโธรมัยซิน เพื่อป้องกันและรักษาการติดเชื้อมัยโคแบคทีเรียที่ไม่ใช่เชื้อวัณโรค (Mycobacterium avium complex) ในเด็กที่อายุน้อยกว่า 20 เดือน

ผู้สูงอายุ

ปัจจุบัน ยังไม่มีงานวิจัยที่จะจำกัดประโยชน์ของยาคลาริโธรมัยซินในผู้สูงอายุ แต่ผู้ป่วยสูงอายุมักจะมีปัญหาเกี่ยวกับไตอย่างรุนแรง และปัญหาเกี่ยวกับการเต้นของหัวใจ ซึ่งอาจต้องการความระมัดระวัง และมีการปรับขนาดยาสำหรับผู้ป่วยที่ใช้ยาคลาริโธรมัยซิน

ความปลอดภัยต่อการตั้งครรภ์หรือให้นมบุตร

ยังไม่มีงานวิจัยที่น่าเชื่อถือเกี่ยวกับความเสี่ยงในสตรีที่ใช้ยานี้ในช่วงการตั้งครรภ์หรือให้นมบุตร โปรดปรึกษาแพทย์เพื่อประเมินประโยชน์และความเสี่ยงก่อนการใช้ยานี้

ยาคลาริโธรมัยซินจัดอยู่ในประเภทของยาที่มีความเสี่ยงต่อสตรีมีครรภ์ หมวด C โดยองค์การอาหารและยาแห่งสหรัฐอเมริกา (FDA)

การจัดประเภทของยาที่มีความเสี่ยงต่อสตรีมีครรภ์ โดยองค์การอาหารและยาแห่งสหรัฐอเมริกามีดังนี้

• A = ไม่มีความเสี่ยง
• B = ไม่พบความเสี่ยงในการวิจัยบางชิ้น
• C = อาจจะมีความเสี่ยง
• D = มีหลักฐานแสดงถึงความเสี่ยง
• X = ห้ามใช้
• N = ไม่ทราบแน่ชัด

ผลข้างเคียงของการใช้ยาคลาริโธรมัยซิน

รับการรักษาพยาบาลฉุกเฉินทันที หากคุณมีสัญญาณของอาการแพ้ ได้แก่ ลมพิษ หายใจติดขัด บวมที่ใบหน้า ริมฝีปาก ลิ้น หรือลำคอ

แจ้งให้แพทย์ทราบในทันที หากคุณมีผลข้างเคียงที่รุนแรงดังต่อไปนี้

• ปวดศีรษะร่วมกับปวดหน้าอก วิงเวียน หัวใจเต้นเร็วหรือรัว หายใจไม่อิ่ม หรือหมดสติ
• ถ่ายเหลวเป็นน้ำหรือมีเลือดปน
• เป็นไข้ ต่อมบวม ปวดตัว มีอาการของไข้หวัดใหญ่
• ผื่นผิวหนัง มีรอยช้ำหรือเลือดออกง่าย รู้สึกเหน็บชา ปวดกล้ามเนื้อ หรือกล้ามเนื้ออ่อนแรงอย่างรุนแรง
• สับสน อาเจียน เหงื่อออก น้ำหนักขึ้นอย่างรวดเร็ว ปัสสาวะน้อยกว่าปกติหรือไม่ปัสสาวะเลย
• มีปัญหากับการได้ยิน
• ปฏิกิริยาที่ผิวหนังอย่างรุนแรง ใบหน้าหรือลิ้นบวม แสบตา เจ็บผิว ตามด้วยผดผื่นผิวหนังสีม่วงหรือแดงที่แพร่กระจาย (โดยเฉพาะที่ใบหน้าหรือร่างกายส่วนบน) และทำให้เกิดแผลพุพองและผิวลอก ร่วมกับเป็นไข้ เจ็บคอ

ยาคลาริโธรมัยซินยังอาจทำให้ตับมีปัญหารุนแรง หยุดใช้ยานี้และติดต่อแพทย์ในทันที หากคุณมีอาการของโรคตับดังต่อไปนี้

• เป็นไข้ต่ำ คัน
• คลื่นไส้ ปวดกระเพาะส่วนบน เบื่ออาหาร
• ปัสสาวะสีคล้ำ อุจจาระสีดินเหนียว
• ดีซ่าน (ผิวหนังหรือดวงตาเป็นสีเหลือง)

ผลข้างเคียงที่รุนแรงน้อยกว่า มีดังนี้

• ท้องไส้ปั่นป่วน อาเจียน ท้องร่วง
• มีรสชาติที่ผิดปกติและไม่พึงประสงค์ภายในปาก
• ฟันเปลี่ยนสี
• ปวดศีรษะ
• มีอาการคันหรือผดผื่นระดับเบา
• มีอาการคันหรือสารคัดหลั่งจากช่องคลอด

ผลข้างเคียงที่กล่าวมาข้างต้น อาจไม่ได้เกิดกับทุกคน หรือบางคนอาจมีอาการอื่นนอกเหนือจากนี้ หากคุณมีข้อสงสัยใดๆ เกี่ยวกับผลข้างเคียง โปรดปรึกษากับแพทย์หรือเภสัชกร

ปฏิกิริยากับยาอื่น

ยาคลาริโธรมัยซินอาจเกิดปฏิกิริยากับยาอื่นที่คุณกำลังใช้อยู่ ซึ่งอาจส่งผลต่อการออกฤทธิ์ของยา หรือเพิ่มความเสี่ยงในการเกิดผลข้างเคียง คุณควรแจ้งแพทย์หรือเภสัชกรด้วยว่า คุณกำลังใช้ยาอะไรอยู่บ้าง ไม่ว่าจะเป็นยาตามใบสั่งแพทย์ ยาที่ซื้อได้เอง สมุนไพร เป็นต้น และเพื่อความปลอดภัย คุณไม่ควรเริ่ม หยุด หรือเปลี่ยนขนาดยาเองโดยไม่ได้รับความเห็นชอบจากแพทย์

ไม่แนะนำให้ใช้ยาคลาริโธรมัยซินร่วมกับยาดังต่อไปนี้ หากคุณกำลังใช้ยาเหล่านี้อยู่ แพทย์อาจไม่แนะนำให้ใช้ยาคลาริโธรมัยซิน หรือให้เปลี่ยนจากยาเหล่านี้ไปใช้ยาตัวอื่นแทน

• อัลฟลูโซซิน (Alfuzosin) อะมิแฟมไพรดีน (Amifampridine) แอสเทมมีโซล (Astemizole) เบไพรดิล (Bepridil) ไซซาไพรด์ (Cisapride)
• โคลไคซีน (Colchicine) คอนนิวาปแทน (Conivaptan) ไดไฮโดรเออร์โกตามีน (Dihydroergotamine) โดรเนดาโรน (Dronedarone)
• เอเลทริปแทน (Eletriptan) เอลิกลูสแตต (Eliglustat) เอเพลเรโนน (Eplerenone) เออร์โกลอยด์ เอซิเลต (Ergoloid Mesylates) เออร์โกโนวีน (Ergonovine) เออร์โกทามีน (Ergotamine)
• ฟลูโคนาโซล (Fluconazole) ไอวาบราดีน (Ivabradine) คีโตโคนาโซล (Ketoconazole) โลมิทาไพด์ (Lomitapide) ดลวาสแตติน (Lovastatin) ลูราซิโดน (Lurasidone) มาราเวียร์ออค (Maraviroc) เมโซริดาซีน (Mesoridazine) เมทิลเลอร์โดโนวีน (Methylergonovine) เมทิลเซอร์ไกด์ (Methysergide)
• นาโลเซกอล (Naloxegol) เนลฟินาเวียร์ (Nelfinavir) ไนโมดิพีน (Nimodipine) พิโมไซด์ (Pimozide) ไพเพอร์ราควีน (Piperaquine) โพซาโคนาโซล (Posaconazole)
• ราโนลาซีน (Ranolazine) ซาควินาเวียร์ (Saquinavir) ซิโลโดซิน (Silodosin) ซิมวาสแตติน (Simvastatin) สปาร์ฟลอกแซซิน (Sparfloxacin)
• เทอร์เฟนาดีน (Terfenadine) ไทโอริดาซีน (Thioridazine) ทอลวาปแทน (Tolvaptan) ซิพราซิโดน (Ziprasidone)

โดยปกติแล้ว แพทย์จะไม่แนะนำให้ใช้ยาคลาริโธรมัยซินกับยาดังต่อไปนี้ แต่อาจจำเป็นต้องใช้ในบางกรณี หากคุณได้รับสั่งยาทั้งสองร่วมกัน แพทย์อาจต้องเปลี่ยนขนาดยาหรือความถี่ในการใช้ยาใดยาหนึ่งหรือทั้งสองชนิด

• อะโดทราสตูซูแมบ เอมแทนซีน (Ado-Trastuzumab Emtansine) อะฟาทินิบ (Afatinib) อะจามาลีน (Ajmaline) อัลปราโซแลม (Alprazolam) อะมิโอดาโรน (Amiodarone) อะมิทริปทิลีน (Amitriptyline)
• แอมโลดิพีน (Amlodipine) แอมโมบาบิทอล (Amobarbital) แอมพรีเวียร์ (Amprenavir) อะนากรีไลด์ (Anagrelide) อะพิซาแบน (Apixaban) อะโพมอร์ฟีน (Apomorphine) อะพรีพิแทน (Aprepitant) อะพรินดีน (Aprindine) อะโพรบาร์บิทอล (Aprobarbital) อะริพิพราโซล (Aripiprazole)
• อาร์เซนิค ไทรออกไซด์ (Arsenic Trioxide) อาร์เทเมเทอร์ (Artemether) อะเซนาพีน (Asenapine) อะทาซานาเวียร์ (Atazanavir) อะโทรวาสแตติน (Atorvastatin) อะวานาฟิล (Avanafil) อะซิทินิบ (Axitinib) อะซิโทรมัยซิน (Azithromycin)
• เบดาควิลีน (Bedaquiline) โบซูทินิบ (Bosutinib) เบรนทูซิแมบ เวโดทิน (Brentuximab Vedotin) เบรทิเลียม (Bretylium) บูเซเรลิน (Buserelin) บูทาบาร์บิทอล (Butabarbital) บูทาลบิทอล (Butalbital)
• คาบาซิทาเซล (Cabazitaxel) คาโบซานทินิบ (Cabozantinib) คาร์บาเมเซพีน (Carbamazepine) เซริทินิบ (Ceritinib) โคลโรควีน (Chloroquine) โคลโพรเมซีน (Chlorpromazine) ไซโลสตาซอล (Cilostazol) ไซโพรฟลอกซาซิน (Ciprofloxacin) ไซทาโลแพรม (Citalopram)
• โคลไมพรามีน (Clomipramine) โคลนาเซแพม (Clonazepam) โคลเซพีน (Clozapine) โคไบซิสแตต (Cobicistat) คริโซทินิบ (Crizotinib) ไซโคลเบนซาพรีน (Cyclobenzaprine)
• ดาบิกาทราน เอเทซิเลต (Dabigatran Etexilate) ดาบราเฟนิบ (Dabrafenib) ดาคลาทาสเวียร์ (Daclatasvir) ดาซาทินิบ (Dasatinib) เดลามาลิด (Delamanid) เดซิพรามีน (Desipramine) เดสโลเรลิน (Deslorelin) เดซาเมทาโซน (Dexamethasone) ไดจอกซิน (Digoxin)
• ดิลไทอาเซม (Diltiazem) ไดโซพิราไมด์ (Disopyramide) โดเซทาเซล (Docetaxel) โดเฟทลไลด์ (Dofetilide) โดลาเซทรอน (Dolasetron) ดอมเพริโดน (Domperidone) โดเซพิน (Doxepin) โดโซรูไบซิน (Doxorubicin) โดโซรูไบซินไฮโดรคลอไรด์ไลโปโซม (Doxorubicin Hydrochloride Liposome) โดรเพริดอล (Droperidol) ดูทาสเทไรด์ (Dutasteride)
• เอบาสทีน (Ebastine) เอฟาไวเรน (Efavirenz) เอนซาลูทาไมด์ (Enzalutamide) เอริบูลิน (Eribulin) เออร์โลทินิบ (Erlotinib) อิริโทมัยซิน (Erythromycin) เอสไซตาโลแพรม (Escitalopram) เอสลิคาร์เบซาพีน อะซิแตต (Eslicarbazepine Acetate) เอสทาโซแลม (Estazolam) เอสโซไพโคลน (Eszopiclone) เอทราไวรีน (Etravirine) เอเวโรไลมัส (Everolimus)
• ฟาโมทิดีน (Famotidine) เฟลบาเมต (Felbamate) เฟโลดิพีน (Felodipine) เฟนทานิล (Fentanyl) ฟิงโกลิมอด (Fingolimod) เฟลคาอิไนด์ (Flecainide) ฟลูออกเซทีน (Fluoxetine) ฟลูทิคาโซล (Fluticasone) ฟอร์โมเทรอล (Formoterol) ฟอสคาร์เน็ต (Foscarnet) ฟอสเฟนีโทอิน (Fosphenytoin)
• กาแลนทามีน (Galantamine) กาทิฟลอกเซซิน (Gatifloxacin) เจมิฟลอกซาซิน (Gemifloxacin) โกนาโดเรลิน (Gonadorelin) โกเซเรลิน (Goserelin) แกรนิเซโทรน (Granisetron)
• ฮาโลแฟนทรีน (Halofantrine) ฮาโลเพริดอล (Haloperidol) ฮาโลเทน (Halothane) ฮิสเทรลีน (Histrelin) ไฮโดรโคโดน (Hydrocodone) ไฮโดรควินิดีน (Hydroquinidine)
• ไอบรูทินิบ (Ibrutinib) ไอบูทิไลด์ (Ibutilide) ไอเดลาลิซิบ (Idelalisib) ไอฟอสฟาไมด์ (Ifosfamide) ไอโลเพริโดน (Iloperidone) อิมิพรามีน (Imipramine) อิโซฟลูเรน (Isoflurane) อิสราดิพีน (Isradipine) ไอทราโคนาโซล (Itraconazole) ไอวาคาฟทอร์ (Ivacaftor) ไอเซเบไพโลน (Ixabepilone)
• ลาพาทินิบ (Lapatinib) เลโทรโซล (Letrozole) เลยูโพรไลด์ (Leuprolide) เลโวฟลอกเซซิน (Levofloxacin) เลโวลมิลนาไซพราน (Levomilnacipran) โลพินาเวียร์ (Lopinavir) ลอร์คาอิไนด์ (Lorcainide) โลซาร์แทน (Losartan) ลูเมแฟนทรีน (Lumefantrine)
• มาซิเทนแทน (Macitentan) เมโฟลควิน (Mefloquine) เมโฟบาร์บิทอล (Mephobarbital) เมทาโทน (Methadone) เมโทเฮซิทอล (Methohexital) เมโทรนิดาโซล (Metronidazole) ไมโครสเฟียร์ (Microsphere) มิดาโซแลม (Midazolam) มิเฟพริสโทน (Mifepristone)
• มิโทเทน (Mitotane) มิโซลาทีน (Mizolastine) โมดาฟินิล (Modafinil) มอร์ฟีน (Morphine) มอร์ฟีนซัลเฟตไลโมโซม (Morphine Sulfate Liposome) โมซิฟลอกซาซิน (Moxifloxacin)
• นาราเซเรลิน (Nafarelin) นาฟซลิลิน (Nafcillin) ไนคาร์ดิพีน (Nicardipine) ไนเฟดิพีน (Nifedipine) ไนโลทินิบ (Nilotinib) นินเทดานิบ Nintedanib) ไนโซลดิพีน (Nisoldipine) นอร์ฟลอกซาซิน (Norfloxacin) นอร์ทริปทิลีน (Nortriptyline)
• ออกเทรโอไทด์ (Octreotide) โอฟลอกซาซิน (Ofloxacin) โอแลนซาพีน (Olanzapine) ออนแดนเซโทรน (Ondansetron) ออสเพมิเฟน (Ospemifene) ออหคาร์เบเซพีน (Oxcarbazepine) ออกซิโคโดน (Oxycodone)
• พาลิเพริโดน (Paliperidone) พาโรซอกทีน (Paroxetine) พาซิเรโอไทด์ (Pasireotide) พาโซพานิบ (Pazopanib) เพนทามิดีน (Pentamidine) เพนโทบาร์บิทอล (Pentobarbital) เพแรมพาเนล (Perampanel) เพอร์ฟลูเทรนลิปิด (Perflutren Lipid)
• เพอร์เฟนาซีน (Perphenazine) เฟโนบาร์บิทอล (Phenobarbital) เฟนนีโทอิน (Phenytoin) ไพรมิโดน (Primidone) โพรบูคอล (Probucol) โพรคาอินาไมด์ (Procainamide) โพรคลอร์เพราซีน (Prochlorperazine) โพรเมทาซีน (Promethazine) โพรพาเฟโนน (Propafenone) โพรทริปทิลีน (Protriptyline)
• กัวไทอาพีน (Quetiapine) ควินิดีน (Quinidine) ควินีน (Quinine) เรโกราเฟนิบ (Regorafenib) เรทาพามูลิน (Retapamulin) ไรฟาบูติน (Rifabutin) ไรฟาเพนทีน (Rifapentine) ริลพิไวรีน (Rilpivirine) ริสเพริโดน (Risperidone) ริโทนาเวียร์ (Ritonavir) โรฟลูมิลาส (Roflumilast) โรมิเดปซิน (Romidepsin) รูซอลทินิบ (Ruxolitinib)
• ซาลาเมเทรอล (Salmeterol) เซโคบาร์บิทอล (Secobarbital) เซอร์ทินดอล (Sertindole) เซโวฟลูเรน (Sevoflurane) ซิลเดนาฟิล (Sildenafil) ซิลทูซิแมบ (Siltuximab) ซิเมพรีเวียร์ (Simeprevir) ซิโรลิมัส (Sirolimus) โซเดียมซัลเฟต (Sodium Phosphate)
• โซเดียมฟอสเฟตไดเบสิค (Sodium Phosphate Dibasic) โซเดียมฟอสเฟตโมโนเบสิค (Sodium Phosphate Monobasic) โซลิเฟนาซิน (Solifenacin) โซราเฟนิบ (Sorafenib) โซทาลอล (Sotalol) สไปรามัยซิน (Spiramycin) ซูลฟาเมโทซาโซล (Sulfamethoxazole) ซูนิทินิบ (Sunitinib) ซูโวเรแซน (Suvorexant)
• สมุนไพรเซนต์จอห์น (St John’s Wort)
• ทาโครลิมัส (Tacrolimus) ทาดาลาฟิล (Tadalafil) ทาโมซิเฟน (Tamoxifen) แทมซูโลซิน (Tamsulosin) เทลาพรีเวียร์ (Telaprevir) เทลาแวนซิน (Telavancin) เทลิโทรมัยซิน (Telithromycin) เทมซิโรลิมัส (Temsirolimus) เททราเบนาซีน (Tetrabenazine)
• ไทโอเพนทาล (Thiopental) ไทกาเกรลอร์ (Ticagrelor) ไทซานิดีน (Tizanidine) ทอลเทโรดีน (Tolterodine) โทโพเทแคน (Topotecan) โทเรมิฟีน (Toremifene) ทราเบคเทดีน (Trabectedin)
• ทรามาดอล (Tramadol) ทราโซโดน (Trazodone) ไทรอาโซแลม (Triazolam) ไทรเมโทพริม (Trimethoprim) ทริไมพรามีน (Trimipramine) ทริปโทเรลิน (Triptorelin)
• แวนเดทานิบ (Vandetanib) วาร์เดนาฟิล (Vardenafil) เวมูราเฟนิบ (Vemurafenib) เวทลาฟาซีน (Venlafaxine) เวราพามิล (Verapamil) ไวแลนเทรรอล (Vilanterol) ไวลาโซโดน (Vilazodone) วินบลาสทีน (Vinblastine) วินคริสทีน (Vincristine)
• วินคริสทีนซัลเฟตไลโปโซม (Vincristine Sulfate Liposome) วินฟลูนีน (Vinflunine) ไวโนเรบีน (Vinorelbine) โวราพาซาร์ (Vorapaxar) โวริโคนาโซล (Voriconazole) โวริโนสแตต (Vorinostat) วาฟารืน (Warfarin)
• เซลพลอน (Zaleplon) ซิโดวูดีน (Zidovudine) ซิเลยูทอน (Zileuton) โซลพิเดม (Zolpidem)

การใช้ยานี้กับยาดังต่อไปนี้ อาจเพิ่มความเสี่ยงในการเกิดผลข้างเคียงบางอย่างได้ แต่การใช้ยาทั้งสองชนิดร่วมกันอาจเป็นการรักษาที่ดีที่สุดสำหรับคุณ หากคุณได้รับสั่งยาทั้งสองร่วมกัน แพทย์อาจต้องเปลี่ยนขนาดยาหรือความถี่ในการใช้ยา หนึ่งหรือทั้งสองชนิด

• อะเซโนคูมารอล (Acenocoumarol) อัลเฟนทานิล (Alfentanil) โบรโมคริปทีน (Bromocriptine) คอนจูกาเทตเอสโทรเจน (Conjugated Estrogens) ไซคลอสโพรีน (Cyclosporine)
• ดารุนาเวียร์ (Darunavir) เดลาเวียร์ดีน (Delavirdine) ไดอาเซแพม (Diazepam) เอสเทอริฟิลเอสโทรเจน (Esterified Estrogens) เอสทราดอล (Estradiol) เอสไทรดอล (Estriol) เอสโทรล (Estrone) เอสโทรไพเพต (Estropipate) เอทินิลเอสทราดอล (Ethinyl Estradiol)
• ไกลพิไซด์ (Glipizide) ไกลบูไรด์ (Glyburide) เฮโซบาร์บิทอล (Hexobarbital) อินดินาเวียร์ (Indinavir) ไลน์โซลิด (Linezolid) เมทิลเพรดนิโซโลน (Methylprednisolone) เนไวราพีน (Nevirapine)
• พราวาสแตติน (Pravastatin) เพรดนิโซน (Prednisone) ราซาจิลีน (Repaglinide) ไรแฟมพิน (Rifampin) ไรวาโรซาแบน (Rivaroxaban) ไทพรานาเวียร์ (Tipranavir)

ปฏิกิริยากับอาหารหรือแอลกอฮอล์

ยาคลาริโธรมัยซินอาจมีปฏิกิริยากับอาหารหรือเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ โดยส่งผลต่อการออกฤทธิ์ของยา หรือเพิ่มความเสี่ยงที่จะเกิดผลข้างเคียง โปรดปรึกษากับแพทย์หรือเภสัชกรก่อนเสมอ

ปฏิกิริยากับอาการโรคอื่น

ยาคลาริโธรมัยซินอาจส่งผลให้อาการโรคของคุณแย่ลง หรือส่งผลต่อการออกฤทธิ์ของยา โปรดแจ้งให้แพทย์หรือเภสัชกรทราบถึงสภาวะโรคของคุณก่อนใช้ยาเสมอ โดยเฉพาะ

• เคยมีภาวะน้ำดีคั่ง (Cholestatic jaundice)
• เคยมีปัญหาเกี่ยวกับการเต้นของหัวใจ เช่น QT prolongation โรคตอร์ซาดเดอปวงต์ (Torsades de Pointes) ภาวะหัวใจห้องล่างเต้นผิดจังหวะ (ventricular arrhythmia)
• การทำงานของไตลดลง
• เคยเป็นโรคพอร์ฟิเรีย (Porphyria) ไม่ควรใช้ยาคลาริโธรมัยซินร่วมกับแรนิทิดีนบิสมัทไซเตรต (ranitidine bismuth citrate) ในผู้ป่วยที่มีอาการนี้
• ท้องร่วง
• โรคหัวใจ
• โรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงเอ็มจี (Myasthenia gravis) ควรใช้ด้วยความระมัดระวัง อาจทำให้อาการแย่ลงได้
• ภาวะโพแทสเซียมในเลือดต่ำ (Hypokalemia) และไม่ได้รับการรักษา
• ภาวะแมกนีเซียมในเลือดต่ำ (Hypomagnesemia) และไม่ได้รับการรักษา ควรรับการรักษาก่อนเริ่มต้นใช้ยา
• โรคไต
• เคยเป็นโรคตับ
• โรคตับ ไม่ควรใช้ยาคลาริโธรมัยซินร่วมกับโคลชิซิน (colchicine) ในผู้ป่วยที่มีอาการนี้
• โรคไตรุนแรง ควรใช้อย่างระมัดระวัง ผลของยาอาจเพิ่มขึ้นเพราะกำจัดยาออกจากร่างกายได้ช้าลง

ข้อมูลในที่นี้ไม่มีเจตนาให้ใช้ทดแทนคำแนะนำทางการแพทย์ ควรปรึกษากับแพทย์และเภสัชกรทุกครั้งเพื่อรับทราบข้อมูลเพิ่มเติม ก่อนการใช้ยานี้

ขนาดยาคลาริโธรมัยซินสำหรับผู้ใหญ่

ขนาดยาสำหรับผู้ใหญ่เพื่อรักษาทอนซิลอักเสบ (Tonsillitis) หรือคออักเสบ (Pharyngitis)

ยาออกฤทธิ์ทันที : 250 มก. รับประทานทุกๆ 12 ชั่วโมงเป็นเวลา 10 วัน

ขนาดยาสำหรับผู้ใหญ่เพื่อรักษาไซนัสอักเสบ (Sinusitis)

ยาออกฤทธิ์ทันที : 500 มก. รับประทานทุกๆ 12 ชั่วโมงเป็นเวลา 14 วัน

ยาออกฤทธิ์นาน : 1000 มก. รับประทานทุกๆ 24 ชั่วโมงเป็นเวลา 14 วัน

ขนาดยาสำหรับผู้ใหญ่เพื่อรักษาหลอดลมอักเสบ (Bronchitis)

ยาออกฤทธิ์ทันที :

• เนื่องจากเชื้อฮีโมฟิลุส อินฟลูเอนซา (H influenzae) : 500 มก. รับประทานทุกๆ 12 ชั่วโมงเป็นเวลา 7 ถึง 14 วัน
• เนื่องจากเชื้อฮีโมฟิลุส พาราอินฟลูเอนเซ (H parainfluenzae) : 500 มก. รับประทานทุกๆ 12 ชั่วโมงเป็นเวลา 7 วัน
• เนื่องจากเชื้อมอเรกซ์เซลลา คาทาร์ฮาลิส (M catarrhalis) หรือเชื้อสเตรปโตค็อกคัส นิวโมเนีย (S pneumoniae) : 250 มก. รับประทานทุกๆ 12 ชั่วโมงเป็นเวลา 7 ถึง 14 วัน

ยาออกฤทธิ์นาน : 1000 มก. รับประทานทุกๆ 24 ชั่วโมงเป็นเวลา 7 วัน

ขนาดยาสำหรับผู้ใหญ่เพื่อรักษาโรคปอดบวม (Pneumonia)

ยาออกฤทธิ์ทันที :

• เนื่องจากเชื้อฮีโมฟิลุส อินฟลูเอนซา : 250 มก. รับประทานทุกๆ 12 ชั่วโมงเป็นเวลา 7 วัน
• เนื่องจากเชื้อสเตรปโตค็อกคัส นิวโมเนียหรือเชื้อคลามายโดฟิลา นิวโมเนีย (Chlamydophila pneumoniae) : 250 มก. รับประทานทุกๆ 12 ชั่วโมงเป็นเวลา 7 ถึง 14 วัน

ยาออกฤทธิ์นาน : 1000 มก. รับประทานทุกๆ 24 ชั่วโมงเป็นเวลา 7 วัน

ขนาดยาสำหรับผู้ใหญ่เพื่อรักษาโรคปอดบวมจากเชื้อมัยโคพลาสมา (Mycoplasma Pneumonia)

• ยาออกฤทธิ์ทันที : 250 มก. รับประทานทุกๆ 12 ชั่วโมงเป็นเวลา 7 ถึง 14 วัน
• ยาออกฤทธิ์นาน : 1000 มก. รับประทานทุกๆ 24 ชั่วโมงเป็นเวลา 7 วัน

ขนาดยาสำหรับผู้ใหญ่เพื่อรักษาการติดเชื้อที่ผิวหนังและโครงสร้างผิว

ยาออกฤทธิ์ทันที: 250 มก. รับประทานทุกๆ 12 ชั่วโมงเป็นเวลา 7 ถึง 14 วัน

ขนาดยาคลาริโธรมัยซินสำหรับเด็ก

ขนาดยาสำหรับเด็กเพื่อรักษาทอนซิลอักเสบ (Tonsillitis) หรือคออักเสบ (Pharyngitis)

ยาออกฤทธิ์ทันที : 6 เดือนขึ้นไป รับประทานยา 7.5 มก./กก. ทุกๆ 12 ชั่วโมงเป็นเวลา 10 วัน

ขนาดยาสำหรับเด็กเพื่อรักษาไซนัสอักเสบ (Sinusitis)

ยาออกฤทธิ์ทันที : 6 เดือนขึ้นไป รับประทานยา 7.5 มก./กก. ทุกๆ 12 ชั่วโมงเป็นเวลา 10 วัน

ขนาดยาสำหรับเด็กเพื่อรักษาโรคปอดบวมจากเชื้อมัยโคพลาสมา (Mycoplasma Pneumonia)

ยาออกฤทธิ์ทันที : 6 เดือนขึ้นไป รับประทานยา 7.5 มก./กก.ทุกๆ 12 ชั่วโมงเป็นเวลา 10 วัน

ขนาดยาสำหรับเด็กเพื่อรักษาโรคปอดบวม (Pneumonia)

ยาออกฤทธิ์ทันที : 6 เดือนขึ้นไป รับประทานยา 7.5 มก./กก. ทุกๆ 12 ชั่วโมงเป็นเวลา 10 วัน

ขนาดยาสำหรับเด็กเพื่อรักษาหูชั้นกลางอักเสบ (Otitis Media)

ยาออกฤทธิ์ทันที : 6 เดือนขึ้นไป รับประทานยา 7.5 มก./กก. ทุกๆ 12 ชั่วโมงเป็นเวลา 10 วัน

ขนาดยาสำหรับเด็กเพื่อรักษาการติดเชื้อที่ผิวหนังและโครงสร้างผิว

ยาออกฤทธิ์ทันที : 6 เดือนขึ้นไป รับประทานยา 7.5 มก./กก. ทุกๆ 12 ชั่วโมงเป็นเวลา 10 วัน

ขนาดยาสำหรับเด็กเพื่อป้องกันการติดเชื้อมัยโคแบคทีเรียที่ไม่ใช่เชื้อวัณโรค (Mycobacterium avium-intracellulare)

ยาออกฤทธิ์ทันที : 20 เดือนขึ้นไป รับประทานยา 7.5 มก./กก. วันละสองครั้ง

ขนาดยาสูงสุด : 500 มก./ครั้ง

รูปแบบของยา

ความแรงและรูปแบบของยามีดังนี้

• ยาเม็ด 250 มก. 500 มก.

กรณีฉุกเฉินหรือใช้ยาเกินขนาด

หากเกิดเหตุฉุกเฉินหรือใช้ยาเกินขนาด ควรแจ้งเหตุฉุกเฉินหรือนำส่งห้องฉุกเฉินใกล้บ้านโดยทันที

อาการใช้ยาเกินขนาดมีดังต่อไปนี้

• ปวดท้อง
• คลื่นไส้
• อาเจียน
• ท้องร่วง

กรณีลืมใช้ยา

หากคุณลืมใช้ยาควรรีบใช้ในทันทีที่นึกได้ หรือถ้าหากใกล้ถึงเวลาใช้ยาครั้งต่อไป ให้ข้ามรอบไปใช้ยาตามตารางปกติได้เลย ไม่ควรเพิ่มปริมาณยา

Hello Health Group ไม่ได้ให้คำแนะนำทางการแพทย์ การวินิจฉัยโรคหรือการรักษาโรคแต่อย่างใด