โรคเกลียดเสียงเป็นภาวะที่เกิดขึ้นไปตลอดชีวิต โรคนี้จะเกิดขึ้นเมื่อผู้ป่วยเข้าสู่ช่วงอายุระหว่าง 9 ถึง 13 ปี โดยปกติแล้ว ผู้หญิงมีแนวโน้มในการเป็นโรคนี้มากกว่าผู้ชาย
การวินิจฉัยโรคเกลียดเสียงยังคงเป็นคำถาม ในบางกรณี แพทย์อาจวินิจฉัยผิดพลาด และสันนิษฐานว่าเป็นโรควิตกกังวล โรคอารมณ์สองขั้วหรือที่เรียกว่าไบโพลาร์ รวมไปถึงโรคย้ำคิดย้ำทำ
จัดการกับชีวิตอย่างไรดี..หากเป็นโรคเกลียดเสียง
การจัดการกับโรคเกลียดเสียงมีความยากลำบาก แต่ก็มีวิธีการดังต่อไปนี้
ผู้ป่วยอาจเข้ารับการบำบัดทางเสียง ร่วมกับการให้คำแนะนำเชิงจิตวิทยา แพทย์อาจใช้เสียงบางอย่าง ซึ่งทำหน้าที่ต่อต้านเสียงที่กระตุ้นอาการของโรค คุณอาจต้องใช้เครื่องมือที่มีลักษณะเหมือนกับเครื่องช่วยฟัง โดยเครื่องมือนี้จะผลิตเสียงที่เบี่ยงเบนความสนใจของคุณจากเสียงที่กระตุ้นอาการ ซึ่งเครื่องมือนี้ อาจใช้เครื่องเล่น MP3 หรือหูฟังแทนได้
นอกจากนี้ ยังมีทางเลือกอื่นในการจัดการกับอาการ เช่น การบำบัดด้วยการพูดคุย และการใช้ยาต้านซึมเศร้า
การใช้ชีวิตที่เคร่งครัดต่อการรักษาสุขภาพ ก็เป็นอีกหนึ่งวิธีที่ช่วยได้ โดยการออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ นอนหลับให้เพียงพอ และควบคุมความเครียด นอกจากนี้แล้ว คุณอาจกำหนดขอบเขตพื้นที่ปลอดภัยของคุณ ที่ไม่มีใครหรืออะไรก็ตามสามารถรบกวนคุณได้ นอกจากนี้ คุณอาจมองหาใครบางคนที่สามารถพึ่งพาได้ เพื่อพูดคุย เช่น แพทย์หรือผู้ป่วยคนอื่นๆ ที่มีอาการเดียวกัน เพื่อขอคำแนะนำ ในการจัดการกับอาการของโรคเกลียดเสียงที่คุณกำลังประสบอยู่อย่างมีประสิทธิภาพ