องค์การอาหารและยาแห่งสหรัฐอเมริกา (The Food and Drug Administration หรือ FDA) กำหนดให้ ครีมกันแดดทุกตัวมีประสิทธิภาพเต็มที่ประมาณ 3 ปี โดยครีมกันแดดที่มีส่วนผสมหลักมาจากแร่ธาตุ (Physical หรือ Mineral Sunscreens) อาจมีความเสถียรมากกว่าเมื่อเทียบกับครีมกันแดดที่มีส่วนผสมของสารเคมี (Chemical Sunscreens) ดังนั้น จึงอาจมีอายุการเก็บรักษานานขึ้น
สำหรับความแตกต่างระหว่าง ครีมกันแดดที่มีส่วนผสมหลักมาจากแร่ธาตุกับครีมกันแดดที่มีส่วนผสมของสารเคมี คือ ครีมกันแดดที่มีส่วนผสมหลักมาจากแร่ธาตุ เมื่อทาแล้วจะเคลือบอยู่ด้านบนของผิวหนัง เพื่อทำหน้าที่สะท้อนรังสีอัลตราไวโอเลตเอ (UVA) และรังสีอัลตราไวโอเลตบี (UVB ในขณะที่ครีมกันแดดที่มีส่วนผสมของสารเคมีจะเปลี่ยนรังสียูวีเป็นความร้อน เนื่องจาก ครีมกันแดดที่มีส่วนผสมของสารเคมี ประกอบด้วยโมเลกุลที่ไม่เสถียร แต่ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาผู้ผลิตเริ่มเพิ่มสารคงตัว เช่น อ็อกโตครีลีน (Octocrylene) ลงไป ในทางกลับกัน ครีมกันแดดที่มีส่วนผสมหลักมาจากแร่ธาตุ จะมีส่วนผสมของสังกะสีออกไซด์ (Zinc Oxide) และไททาเนียมไดออกไซด์ (Titanium Dioxide) เป็นหลัก
ครีมกันแดดหมดอายุ สังเกตอย่างไร
ความคิดเห็นทั้งหมด
แบ่งปันความคิดเห็นของคุณ
ร่วมแสดงความคิดเห็นของคุณกับ Hello คุณหมอ
สมัครสมาชิก หรือ เข้าสู่ระบบ เพื่อร่วมการพูดคุย