การจัดบรรยากาศห้องนอนถือเป็นอีกหนึ่งเรื่องที่สำคัญและจำเป็น ห้องนอนที่ดีควรให้ความรู้สึกสบายและปลอดภัย เหมาะที่จะนอนหลับพักผ่อน ไม่ควรมืดมากเพราะอาจยิ่งทำให้ลูกรู้สึกกลัวมากขึ้น โดยเฉพาะหากลูกเป็นโรคกลัวความมืด แต่ก็ไม่ควรสว่างเกินไปจนรบกวนการนอนหลับ นอกจากนี้ยังควรเป็นห้องที่มีอุณหภูมิเหมาะสมต่อการนอน ไม่ร้อนหรือหนาวจนเกินไป และไม่ควรมีเสียงรบกวนเวลานอนด้วย เพื่อให้ลูกนอนคนเดียวได้อย่างสบายใจ
ทำให้ลูกรู้สึกสงบและปลอดภัย
ความมืดอาจทำให้ลูกจินตนาการไปต่าง ๆ นานา จนทำให้รู้สึกกลัวขึ้นมา คุณพ่อคุณแม่ควรหาสิ่งที่จะทำให้ลูกรู้สึกสงบและปลอดภัยไว้ในห้องนอน เช่น น้องเน่า ตุ๊กตา สัตว์เลี้ยง หมอน ผ้าห่ม หนังสือเล่มโปรด หรือสิ่งของอื่น ๆ ที่ลูกชอบ เพื่อให้อารมณ์สงบลงที่จะอยู่ตามลำพังเพราะมีของที่ทำให้พวกเขารู้สึกอุ่นใจ
ใช้ภาษาอย่างเหมาะสม
คุณพ่อคุณแม่ไม่ควรแสดงอาการหงุดหงิดโดยเฉพาะเวลาที่ลูกอาจจะงอแงเมื่อต้องนอนคนเดียว ควรใช้ภาษาที่สุภาพ ปลอบประโลม และให้กำลังใจ เช่น “ตอนแม่เด็ก ๆ แม่ก็กลัว แต่แค่มีพี่หมีอยู่ด้วยทั้งคืน แม่ก็ไม่กลัวแล้ว” หรือ “นอนคนเดียวได้ เป็นคนเก่งมาก ๆ เลยนะ” หรือ “เตียงกว้างขนาดนี้ นอนคนเดียวสบายใจที่สุดเลย ไม่ต้องเบียดใครด้วย” ควรเป็นคำพูดที่แสดงออกถึงความเข้าใจในปัญหาที่ลูกกำลังเผชิญ และให้กำลังใจเพื่อให้ลูกมั่นใจได้ว่าจะไม่มีสิ่งที่ไม่ดีเกิดขึ้นแม้จะนอนคนเดียวโดยไม่มีพ่อกับแม่อยู่ด้วยก็ตาม
กำหนดเวลานอน
เมื่อเริ่มฝึกให้ลูกนอนคนเดียว ในระยะแรก ๆ ลูกอาจจะรอคอยให้พ่อกับแม่ไปส่งเข้านอน และถ้ายิ่งรู้ว่าพ่อกับแม่ยังไม่เข้านอนด้วย ก็อาจจะยิ่งทำให้ลูกยังไม่เข้านอนด้วยเหมือนกัน ดังนั้น ช่วงแรกอาจจะต้องมีการกำหนดเวลาเข้านอนอย่างพร้อมเพรียงกัน เพื่อเป็นการสร้างบรรยากาศในการนอนให้อยู่ในช่วงเวลาเดียวกัน นอนพร้อมกัน แม้จะคนละห้องนอนก็ตาม
การนอนคนเดียว อาจเป็นเรื่องที่ยากโดยเฉพาะหากลูกยังเล็ก คุณพ่อคุณแม่ไม่ควรรีบร้อน ควรฝึกอย่างค่อยเป็นค่อยไป เพื่อให้ลูกรู้สึกชินกับการนอนคนเดียว จนสามารถเข้านอนคนเดียวได้เป็นปกติ
ความคิดเห็นทั้งหมด
แบ่งปันความคิดเห็นของคุณ
ร่วมแสดงความคิดเห็นของคุณกับ Hello คุณหมอ
สมัครสมาชิก หรือ เข้าสู่ระบบ เพื่อร่วมการพูดคุย