มะเร็งแรบโดมัยโอซาร์โคมา (Rhabdomyosarcoma) มะเร็งชนิดหายาก

มะเร็งแรบโดมัยโอซาร์โคมา (Rhabdomyosarcoma) เป็นมะเร็งชนิดหายากซึ่งก่อตัวในเนื้อเยื่ออ่อน โดยเฉพาะเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อลาย และยังสามารถพบได้ในส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย เช่น กระเพาะปัสสาวะ มดลูก แขนและขา บริเวณศีรษะและคอ

คำจำกัดความ

มะเร็งแรบโดมัยโอซาร์โคมา (Rhabdomyosarcoma) คืออะไร

มะเร็งแรบโดมัยโอซาร์โคมา (Rhabdomyosarcoma) เป็นมะเร็งชนิดหายากซึ่งก่อตัวในเนื้อเยื่ออ่อน โดยเฉพาะเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อลาย และยังสามารถพบได้ในส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย เช่น กระเพาะปัสสาวะ มดลูก แขนและขา บริเวณศีรษะและคอ

อย่างไรก็ตามมะเร็งแรบโดมัยโอซาร์โคมา ส่งผลให้ผู้ป่วยมีอาการปวดศีรษะ ตาบวม มีเลือดออกในจมูกและหู รวมไปถึงแขนและขาบวม

พบได้บ่อยเพียงใด

มะเร็งแรบโดมัยโอซาร์โคมาสามารถเกิดขึ้นได้ในทุกช่วงวัยและทุกช่วงอายุ โดยส่วนใหญ่มักพบในเด็กที่มีอายุต่ำกว่า 6 ปี

อาการ

อาการของมะเร็งแรบโดมัยโอซาร์โคมา

สัญญาณและอาการของมะเร็งแรบโดมัยโอซาร์โคมาขึ้นอยู่กับตำแหน่งของมะเร็ง โดยมีลักษณะอาการที่แตกต่างกันออกไป ดังนี้

• บริเวณศีรษะและลำคอ ปวดศีรษะ ตาโปนหรือบวม เลือดออกในจมูกและหู
• ระบบทางเดินปัสสาวะหรือระบบสืบพันธุ์ ปัสสาวะลำบาก มีเลือดปนในปัสสาวะ มีเลือดออกทางช่องคลอด
• แขนและขา มีอาการบวม

ควรไปพบหมอเมื่อใด

หากคุณมีสิ่งบ่งชี้หรืออาการใด ๆ ตามที่ระบุข้างต้น หรือมีคำถาม สามารถปรึกษาแพทย์ เนื่องจากร่างกายของแต่ละบุคคลมีการตอบสนองแตกต่างกัน ทางที่ดีที่สุดให้ปรึกษาแพทย์เกี่ยวกับวิธีรักษาที่ดีที่สุดตามสถานการณ์ของคุณ

สาเหตุ

สาเหตุของมะเร็งแรบโดมัยโอซาร์โคมา

ในปัจจุบันยังไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัดของการเกิดมะเร็งแรบโดมัยโอซาร์โคมา โดยมีข้อสันนิษฐานว่าอาจเกิดจากความผิดปกติของดีเอ็นเอ เซลล์ที่ผิดปกติสามารถแตกออกและแพร่กายจายไปยังส่วนต่าง ๆ ของร่างกายได้ เกิดเป็นก้อนเนื้อไปทับเนื้อเยื่อของร่างกาย (เนื้องอกกดทับอวัยวะร่างกาย)

ปัจจัยเสี่ยงมะเร็งแรบโดมัยโอซาร์โคมา

สมาชิกในครอบครัวเคยเป็นมะเร็ง หากสมาชิกในครอบครัวเคยมีประวัติเป็นโรคมะเร็ง อาจเสี่ยงต่อการเกิดโรคดังกล่าว

กลุ่มอาการทางพันธุกรรมที่มีความเสี่ยงต่อการเป็นมะเร็ง หากพ่อมีอาการทางพันธุกรรมที่มีความเสี่ยงต่อการเป็นมะเร็งอาจเพิ่มความเสี่ยงให้กับลูกได้ เช่น นิวโรไฟโบรมาโตซิส ชนิดที่ 1 (Neurofibromatosis Type 1) กลุ่มอาการนูแนน (Noonan syndrome) กลุ่มอาการเบ็ควิท-ไวเดอมานน์ (Beckwith–Wiedemann syndrome : BWS)

การวินิจฉัยและการรักษา

ข้อมูลในที่นี้ไม่มีเจตนาให้ใช้ทดแทนคำแนะนำทางการแพทย์ ควรปรึกษาแพทย์ทุกครั้งเพื่อสอบถามข้อมูลเพิ่มเติม

การวินิจฉัยมะเร็งแรบโดมัยโอซาร์โคมา

ในเบื้องต้นแพทย์จะสอบถามประวัติและอาการของผู้ป่วย โดยมีวิธีการวินิจฉัยที่แตกต่างกันออกไปเพื่อหาตำแหน่งความผิดปกติของโรค ดังนี้

• การตรวจอัลตราซาวด์ (Ultrasound) เพื่อตรวจหาความผิดปกติของอวัยวะต่าง ๆ ภายในร่างกาย
• การตรวจโดยเครื่องเอกซเรย์คอมพิวเตอร์ (Computerized Tomography Scan : CT SCAN) เพื่อตรวจหาความผิดปกติ ดูความหนาแน่นของเนื้อเยื่อ
• การตรวจโดยใช้คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า (Magnetic Resonance Imaging : MRI) ตรวจดูตำแหน่งความผิดปกติ ว่าเนื้องอกอยู่ในตำแหน่งไหนได้ชัดเจนยิ่งขึ้น

การรักษามะเร็งแรบโดมัยโอซาร์โคมา

โดยส่วนใหญ่วิธีการรักษาโรคมะเร็งจะแบ่งออกเป็น 3 ลักษณะ ดังนี้

• การผ่าตัด หากผู้ป่วยมีอาการรุนแรง แพทย์จะทำการผ่าตัดเนื้องอกออก หลังจากรักษาด้วยการใช้เคมีบำบัด
• ยาเคมีบำบัด เช่น วินคริสติน (Vincristine) ไซโคลฟอสฟาไมด์ (Cyclophosphamide) แดคติโนมัยซิน (Dactinomycin) ไอฟอสฟามายด์ (Ifosfamide)
• การฉายรังสี ฆ่าเซลล์มะเร็งลดอัตราการกลับไปเป็นซ้ำของโรคอีกครั้ง

การเปลี่ยนไลฟ์สไตล์และการเยียวยาตัวเอง

การเปลี่ยนไลฟ์สไตล์และการเยียวยาตัวเองเพื่อรักษามะเร็งแรบโดมัยโอซาร์โคมา

ในปัจจุบันไม่มีการระบุสาเหตุของโรคที่แน่ชัด วิธีการป้องกันและดูแลตนเองก็คือ แนะนำให้รักษาสุขอนามัย และรับประทานอาหารที่มีประโยชน์ ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ เพื่อสุขภาพของร่างกายที่ดี