กามโรค คือกลุ่มโรคอะไรบ้าง รักษาและป้องกันอย่างไร

ตรวจสอบข้อมูลทางการแพทย์โดย แพทย์หญิงอรกนิษฐา อรุณาทิตย์ · สูตินรีเวชวิทยา · โรงพยาบาลสุขุมวิท

เขียนโดย ธนชาติ จึงแย้มปิ่น · แก้ไขล่าสุด 05/02/2023

กามโรค คือกลุ่มโรคอะไรบ้าง รักษาและป้องกันอย่างไร

กามโรค คือ กลุ่มโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ที่เกิดได้กับทั้งผู้ชายและผู้หญิง ติดต่อผ่านการร่วมเพศ ไม่ว่าทางอวัยวะเพศ ทวารหนัก หรือปาก โรคที่จัดเป็นกามโรค เช่น หนองใน หนองในเทียม ซิฟิลิส พยาธิในช่องคลอด โดยทั่วไป อาการของกามโรค คือ มีของเหลวหรือสารคัดหลั่งที่มีลักษณะผิดปกติไหลออกมาจากอวัยวะเพศ อวัยวะเพศแสบขัดเมื่อปัสสาวะ หรืออวัยวะเพศมีอาการคัน ทั้งนี้ กามโรคอาจป้องกันได้โดยสวมถุงยางอนามัยทุกครั้งที่มีเพศสัมพันธ์แบบสอดใส่ และเลือกมีเพศสัมพันธ์กับคู่นอนเพียงคนเดียวหรือคู่นอนที่มั่นใจว่าปลอดโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์

กามโรค คืออะไร

กามโรค เป็นอีกชื่อเรียกหนึ่งของกลุ่มโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ (Sexually Transmitted Diseases) โดยเป็นโรคที่เกิดจากการติดเชื้อไวรัส แบคทีเรีย ซึ่งแพร่กระจายหรือติดต่อผ่านการมีเพศสัมพันธ์ ไม่ว่าจะเป็นทางอวัยวะเพศ ปาก หรือทวารหนัก กามโรคบางชนิดอาจติดต่อกันได้ผ่านการกอดหรือจูบ โดยเฉพาะหากร่างกายมีบาดแผล

กามโรคที่พบได้บ่อย ประกอบด้วยโรคต่าง ๆ ดังนี้

หนองในแท้ เกิดจากเชื้อแบคทีเรียไนซีเรีย โกโนเรียอี (Neisseria Gonorrhoeae) เมื่อเป็นโรคหนองใน ผู้ป่วยชายจะรู้สึกแสบขัดขณะปัสสาวะและมักมีหนองไหลออกจากอวัยวะเพศหรือทวารหนัก ในเพศหญิงมักมีตกขาวมากผิดปกติหรือตกขาวมีกลิ่นเหม็น หรือพบเลือดออกทางช่องคลอดก่อนมีรอบเดือน ทั้งนี้ ผู้ป่วยหนองในร้อยละ 10 มักไม่มีอาการ และหากปล่อยไว้โดยไม่รักษา อาจเพิ่มความเสี่ยงให้เชื้อโรคลุกลามและเกิดภาวะแทรกซ้อนต่าง ๆ ตามมาได้ เช่น ท่ออสุจิตีบตัน เป็นหมัน มีผื่นขึ้นตามลำตัว

คลามัยเดีย หรือหนองในเทียม เกิดจากเชื้อแบคทีเรียคลามัยเดีย ทราโคมาติส (Chlamydia Trachomatis) ที่สามารถแพร่กระจายผ่านสารคัดหลั่งจากอวัยวะเพศและทวารหนักระหว่างมีเพศสัมพันธ์ อาการโดยทั่วไปของหนองในเทียมมักคล้ายกับอาการของโรคหนองในแท้ ได้แก่ รู้สึกแสบขัดเมื่อปัสสาวะ และมีสารคัดหลั่งที่มีลักษณะผิดปกติไหลออกจากองคชาต ช่องคลอด หรือทวารหนัก

เอดส์ (AIDS) หรือโรคภูมิคุ้มกันบกพร่อง เป็นอาการในระยะสุดท้ายของการติดเชื้อไวรัสเอชไอวี (HIV) โดยผู้ป่วยจะมีระดับเม็ดเลือดขาว CD4 (Cluster of Differentiation 4) ซึ่งมีหน้าที่ควบคุมและต่อสู้กับเชื้อโรคต่าง ๆ ในปริมาณที่ต่ำกว่าปกติ ทำให้ติดเชื้อหรือป่วยเป็นโรคต่าง ๆ ได้ง่ายกว่าคนทั่วไป ทั้งนี้ อาการในระยะแรก ๆ หลังจากติดเชื้อเอชไอวีมักคล้ายกับอาการของโรคหวัด ได้แก่ มีไข้ ปวดหัว เจ็บคอ ทำให้ผู้ติดเชื้อบางรายอาจไม่รู้ตัวหรือสงสัยว่าตัวเองติดเชื้อเอชไอวี และไม่ไปพบคุณหมอตั้งแต่แรก ๆ กระทั่งติดเชื้อจนอาการรุนแรงขึ้นและเข้าสู่ระยะของโรคเอดส์ในที่สุด

ซิฟิลิส เกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรียทรีโพนีมา แพลลิดัม (Treponema Pallidum) ซึ่งสามารถเข้าสู่ร่างกายผ่านทางรอยขีดข่วน หรือบาดแผลเล็ก ๆ อย่างแผลฉีกขาดที่ทวารหนักได้ อาการของซิฟิลิส คือ มีแผลริมแข็งและผื่นขึ้นตามลำตัว หากปล่อยโรคซิฟิลิสไว้นานโดยไม่รักษา เชื้อสามารถแพร่กระจายไปตามอวัยวะส่วนต่าง ๆ ของร่างกายและอาจเข้าไปทำลายหัวใจและหลอดเลือด ทำให้การทำงานของหัวใจเสื่อม หรือล้มเหลวได้ในที่สุด รวมทั้งอาจแพร่กระจายไปยังระบบประสาท ก่อให้เกิดโรคซิฟิลิสของระบบประสาท (Neurosyphilis) ส่งผลให้แขนขา-อ่อนแรง ม่านตาอักเสบ กลั้นปัสสาวะหรืออุจจาระไม่ได้ สูญเสียการได้ยิน หรือสมองเสื่อมได้

พยาธิในช่องคลอด เกิดจากการติดเชื้อจากปรสิตที่ชื่อ ทริโคโมแนต วาจินาลิส (Trichomonas Vaginalis) ซึ่งแพร่กระจายระหว่างมีเพศสัมพันธ์ หรือผ่านการใช้เซ็กส์ทอยร่วมกันกับผู้ที่มีเชื้อ อาจเกิดอาการคันบริเวณช่องคลอด ช่องคลอดมีกลิ่นเหม็น ช่องคลอดแสบขัดขณะปัสสาวะหรือระหว่างมีเพศสัมพันธ์ ปากมดลูกบวมแดง ตกขาวกลายเป็นสีเขียว เหลือง หรือเทาและมีกลิ่นเหม็น

หูดหงอนไก่ มีสาเหตุจากการติดเชื้อไวรัสฮิวแมน แพพพิลโลมา (Human Papilloma virus หรือ HPV) ก่อให้เกิดติ่งเนื้อสีชมพูหรือน้ำตาล คล้ายดอกกะหล่ำ ขึ้นเป็นกลุ่มก้อนบริเวณอวัยวะเพศ และมักมีอาการคันหรือไม่สบายตัวร่วมด้วย ทั้งนี้ เชื้อไวรัส HPV นอกจากเป็นสาเหตุของโรคหูดหงอนไก่แล้ว ยังอาจเพิ่มความเสี่ยงให้เกิดมะเร็งทวารหนักได้ด้วย

เริม เกิดจากการติดเชื้อไวรัสเฮอร์ปีส์ ซิมเพล็กซ์ (Herpes Simplex Virus หรือ HSV) ผ่านการมีเพศสัมพันธ์ การจูบ รวมทั้งการใช้สิ่งของร่วมกับผู้ติดเชื้อ อาการของโรคเริม คือ มีตุ่มใสขึ้นตามผิวหนังบริเวณที่ติดเชื้อและรู้สึกแสบร้อน เช่น อวัยวะเพศ ปาก ทวารหนัก หากเป็นเริมอาจหายเองได้ แต่ก็อาจกลับมาเป็นซ้ำอีกอย่างไรก็ตาม ความถี่ของการเป็นซ้ำอาจลดลงเรื่อย ๆ และมีอาการของโรครุนแรงน้อยกว่าครั้งก่อน ๆ

แผลริมอ่อน เกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรียฮีโมฟิลุส ดูเครย์ (Haemophilus Ducreyi) ทำให้มีตุ่มนูนขนาดเล็ก ขอบแผลนิ่มอ่อน ขึ้นบริเวณอวัยวะเพศหรือถุงอัณฑะ แล้วขยายใหญ่กลายเป็นแผลมีหนอง ทำให้ผู้ป่วยมักรู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะหากสัมผัสถูกแผล ทั้งนี้ แผลริมอ่อนสามารถติดต่อกันได้จากการสัมผัสบาดแผลหรือหนองจากแผล

โลน เกิดจากตัวโลนกัด โดยแมลงชนิดนี้มักอาศัยอยู่ตามเส้นขนของมนุษย์ โดยเฉพาะบริเวณอวัยวะเพศ มักมีอาการคันตามผิวหนัง และผิวหนังอักเสบหรือระคายเคือง เป็นโรคที่ติดต่อกันได้จากการมีเพศสัมพันธ์ แต่บางครั้งอาจไม่ถูกจัดเป็นกามโรค

กามโรคป้องกันได้อย่างไรบ้าง

การป้องกันกามโรคทำได้หลายวิธี โดยอาจปฏิบัติตามคำแนะนำดังต่อไปนี้

สวมถุงยางอนามัยทุกครั้งเมื่อมีเพศสัมพันธ์ ทั้งแบบสอดใส่และทางปาก
เลือกมีคู่นอนเพียงคนเดียว หรือมีเพศสัมพันธ์เฉพาะกับคนที่มั่นใจว่าปลอดภัยจากกามโรคเท่านั้น เพื่อลดโอกาสในการติดเชื้อ
ฉีดวัคซีนป้องกันไวรัส HPV ซึ่งเป็นสาเหตุของโรคหูดหงอนไก่
ทำความสะอาดเซ็กส์ทอยทุกครั้งทั้งก่อนและหลังใช้งาน
เลือกใช้เซ็กส์ทอยร่วมกับคู่นอนเพียงคนเดียว หากมีคู่นอนหลายคน ไม่ควรใช้ปะปนกัน เพื่อป้องกันการติดเชื้อ หรือใช้ถุงยางอนามัยหุ้มเซ็กส์ทอยก่อนใช้งา
เข้ารับการตรวจภายใน การตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูก และการตรวจหาเชื้อไวรัส HPV เป็นประจำ

ทั้งนี้ ควรหมั่นสังเกตอาการของตนเอง หากสงสัยว่าตนเองอาจติดเชื้อกามโรค ควรเข้าพบแพทย์เพื่อรับการตรวจและวินิจฉัยเพื่อจะได้รักษาได้ตรงจุดและอย่างทันท่วงที หากปล่อยทิ้งไว้นาน โรคบางชนิดอาจลุกลามและก่อให้เกิดผลเสียต่อสุขภาพและเป็นอันตรายถึงชีวิตได้

หมายเหตุ

Hello Health Group ไม่ได้ให้คำแนะนำด้านการแพทย์ การวินิจฉัยโรค หรือการรักษาโรคแต่อย่างใด

แหล่งที่มา

ประวัติ

บทความที่เกี่ยวข้อง

ตรวจสอบข้อมูลทางการแพทย์โดย

แพทย์หญิงอรกนิษฐา อรุณาทิตย์

สูตินรีเวชวิทยา · โรงพยาบาลสุขุมวิท

เขียนโดย ธนชาติ จึงแย้มปิ่น · แก้ไขล่าสุด 05/02/2023

ความคิดเห็นทั้งหมด

แบ่งปันความคิดเห็นของคุณ

กามโรค คือกลุ่มโรคอะไรบ้าง รักษาและป้องกันอย่างไร

กามโรค คืออะไร

กามโรคป้องกันได้อย่างไรบ้าง

ชายรักชาย และความเสี่ยงต่อโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์

เซ็กส์ ประโยชน์ และข้อควรรู้ เพื่อให้ห่างไกลโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์