การติดเชื้อเอชไอวีและโรคเอดส์

ติดเชื้อฉวยโอกาส เป็นภาวะสุขภาพของผู้ที่มีเชื้อเอชไอวี (Human immunodeficiency virus; HIV) ที่ต้องเผชิญอันตรายร้ายแรงจากเชื้อไวรัส เชื้อแบคทีเรีย หรือปรสิต ที่เรียกรวม ๆ ว่า “นักฉวยโอกาส” จนเกิดเป็นโรคต่าง ๆ ซึ่งเกิดจากการที่ร่างกายไม่ได้รับการรักษาอย่างถูกต้อง เมื่อระบบภูมิคุ้มกันในร่างกายอ่อนแอลง เชื้อโรคเหล่านี้จึงเข้ามาก่อให้เกิดโรคได้ง่ายขึ้น [embed-health-tool-bmi] ภาวะ ติดเชื้อฉวยโอกาส ที่พบได้บ่อย ภาวะติดเชื้อฉวยโอกาสนี้มักเกิดขึ้นเมื่อร่างกายอ่อนแอจากการที่ระบบภูมิคุ้มกันถูกทำลายหรืออ่อนแอลงจากเชื้อเอชไอวีที่เข้าสู่ร่างกายและไม่ได้รับการเยียวยา โดยภาวะติดเชื้อฉวยโอกาสในผู้ป่วยเอชไอวีเกิดขึ้นได้เพราะเชื้อเอชไอวีเข้าไปทำลายเซลล์ที่ชื่อว่า CD4 ซึ่งเป็นเซลล์เม็ดเลือดขาวชนิดหนึ่ง คอยทำหน้าที่ควบคุมและต่อสู้กับเชื้อโรค โรคที่พบได้บ่อยจากการติดเชื้อฉวยโอกาส ได้แก่ การติดเชื้อราแคนดิดา (Candida)  แคนดิดาคือเชื้อราชนิดหนึ่ง ที่มักพบในผู้ป่วยเอชไอวี ในบริเวณหลอดลม หลอดอาหาร และปอด  เมื่อเซลล์ CD4 ถูกทำลาย ทำให้โอกาสที่เชื้อราแคนดิดาเข้าสู่ร่างกายมีมากขึ้น โดยเฉพาะบริเวณผิวหนัง เล็บ และเยื่อเมือกบุผิวทั่วร่างกาย อาจได้รับผลกระทบจากเชื้อราชนิดนี้ รวมทั้งเยื่อเมือกบุผิวภายในปากและช่องคลอด อย่างไรก็ตาม เชื้อแคนดิดาจะทำให้เกิดการติดเชื้อฉวยโอกาสก็ต่อเมื่อมีการ ติดเชื้อ ในหลอดอาหาร รวมทั้งในระบบทางเดินหายใจส่วนล่าง อย่างเช่น หลอดลม หรือในเนื้อเยื่อปอดชั้นลึก ๆ ซึ่งอาการที่เห็นได้ชัดเจนก็คือมีจุดสีขาวบริเวณลิ้นหรือคอหอย รักษาได้ด้วยการใช้ยาต้านเชื้อราตามใบสั่งแพทย์ รวมทั้งสามารถป้องกันการติดเชื้อได้ด้วยน้ำยาบ้วนปากที่มีตัวยาคลอร์เฮกซิดีน (Chlorhexidine) โรคปอดบวม (Pneumonia) เชื้อราบาง เชื้อแบคทีเรีย และเชื้อไวรัสบางชนิด […]

ผลกระทบของโรคเอดส์ จะสามารถเกิดขึ้นกับระบบต่างๆ ของร่างกายได้หลายระบบ อาการติดเชื้อบนผิวหนัง ก็มักเป็นอีกหนึ่งอาการที่พบได้บ่อย และมองเห็นได้อย่างชัดเจน อาการทางผิวหนังที่พบมาในผู้ป่วยโรคเอดส์ เช่น ผิวหนังอักเสบหรือผื่นคัน ที่อาจมีอาการไปทั่วร่างกาย นอกจากนี้ยังมีการติดเชื้อทางผิวหนังอื่น ๆ อีกด้วย การเรียนรู้เกี่ยวกับอาการติดเชื้อบนผิวหนังที่พบได้บ่อยในผู้ป่วยโรคเอดส์ อาจช่วยให้สามารถรับมือกับอาการได้อย่างเหมาะสม [embed-health-tool-ovulation] อาการติดเชื้อบนผิวหนัง ที่มักพบในผู้ป่วยโรคเอดส์ หนอง หนองสามารถเกิดขึ้นได้ ที่บริเวณใดของร่างกายก็ได้ เมื่อมีรอยขีดข่วน หรือแม้แต่รอยเกา หรือรอยแมลงกัด ก็อาจทำให้เกิดการติดหนอง จนเกิดเป็นฝี บวม และอักเสบได้ การรักษาต้องใช้ยาปฏิชีวนะชนิดแรงกว่าปกติ และบางครั้งอาการของโรค ก็ทำให้ต่อมน้ำเหลืองบริเวณใกล้เคียงมีอาการบวมด้วย เชื้อรา โรคที่เกิดจากการติดเชื้อรา เช่น กลาก เกลื้อน และเชื้อรา โดยกลากจะมีลักษณะเป็นวงแดง มีขุยขาวขยายวงกว้างออกไปได้เรื่อยๆ  มักเป็นบริเวณต้นขา มือ เท้า และเล็บ แต่ในผู้ป่วยเอดส์อาจจะลามไปได้ทั่วตัว และมีอาการคัน การรักษาด้วยยาทาธรรมดามักไม่ค่อยหาย จึงต้องกินยาร่วมด้วย ส่วนเกลื้อนจะมีอาการลุกลามอย่างรวดเร็ว โดยจู่ๆ ก็อาจมีเกลื้อนขึ้นมาเต็มตัว ทั้งๆ ที่ไม่เคยเป็นมาก่อน โดยอาจลามไปถึงแขนขา ซึ่งไม่ค่อยพบในคนปกติ และเชื้อรามักเกิดในบริเวณช่องปาก ลักษณะเป็นฝ้าสีขาวในบริเวณเยื่อบุช่องปากและลิ้น การติดเชื้อตามตัวจะมีลักษณะชื้นแฉะ และผิวลอกแดง ในบริเวณซอกแขนและขา เช่น บริเวณรักแร้ […]

ระยะของการติดเชื้อเอชไอวี (Human Immunodeficiency Virus; HIV) หมายถึง การที่ร่างกายได้รับเชื้อเอชไอวีแล้วค่อย ๆ สร้างความเปลี่ยนแปลงแก่ร่างกายมีทั้งหมด 3 ระยะ โดยที่แต่ละระยะของการติดเชื้อเอชไอวีนั้น ร่างกายจะแสดงอาการของโรคต่างกัน หากเข้าขั้นระยะสุดท้ายจะเรียกว่าเป็นโรคเอดส์ โดยเชื้อเอชไอวีสามารถติดต่อผ่านกันทางสารคัดหลั่งและเลือด ทั้งทางช่องคลอด ทวารหนัก และปาก รวมทั้งจากการใช้เข็มฉีดยาร่วมกัน และจากแม่ไปสู่ทารกในครรภ์ได้ด้วย แต่ปัจจุบันนี้ การแพทย์ได้พัฒนาไปมาก ผู้ป่วยเอชไอวีที่อยู่ในระยะที่ 1-2 สามารถควบคุมอาการและเชื้อไม่ให้แพร่สู่ระยะที่ 3  และมีชีวิตอยู่ยืนยาวเทียบเท่ากับคนปกติได้ ระยะของการติดเชื้อเอชไอวี การติดเชื้อเอชไอวีสามารถแบ่งออกได้เป็น  3 ระยะคือ ระยะเฉียบพลัน (Acute HIV Infectious) ระยะติดเชื้อเรื้อรัง (Chronic HIV infection) และระยะโรคเอดส์ (AIDS) ซึ่งมีความแตกต่างกัน ดังนี้ ติดเชื้อเอชไอวี ระยะที่ 1 ระยะเฉียบพลัน ผู้ที่ติดเชื้อเอชไอวีจะไม่ทราบว่าตนเองติดเชื้อ กระทั่งผ่านไปประมาณ 2-6 สัปดาห์ ร่างกายแสดงอาการบางอย่าง ซึ่งเกิดจากการที่ระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายต้องต่อสู้กับเชื้อไวรัส หรือเรียกอีกอย่างว่าเป็นอาการติดเชื้อระยะแรก (Primary HIV infection) เมื่อติดเชื้อเอชไอวี ร่างกายจะแสดงอาการอยู่ประมาณ 1-2 […]