เด็กวัยหัดเดินและเด็กก่อนวัยเรียน

การละเล่น ไม่ใช่เป็นเพียงแค่ความสนุกสนานสำหรับเด็กเท่านั้น แต่ การเล่นสำหรับเด็ก ยังเป็นสิ่งสำคัญอย่างหนึ่งในการเจริญเติบโตของเด็กและพัฒนาการด้านต่างๆ ซึ่งการเล่นที่เหมาะสมกับวัยแต่ละช่วงอายุของเด็ก จะช่วยในการพัฒนาทักษะของเด็กในหลายๆด้าน และนี่คือรายละเอียดที่พ่อแม่ควรรู้เกี่ยวกับ การละเล่น สำหรับวัยเด็ก [embed-health-tool-vaccination-tool] การละเล่น สำคัญอย่างไร การเล่นเป็นกิจกรรมที่คู่กับเด็กทุกคน เพราะลักษณะนิสัยของเด็กส่วนใหญ่จะสนใจสิ่งรอบข้าง อยากรู้อยากเห็น และอยากเรียนรู้สิ่งต่างๆ ที่อยู่รอบข้างตลอดเวลา การเล่นจึงช่วยพัฒนาทักษะของเด็กในหลายๆด้าน ไม่ว่าจะเป็นการส่งเสริมจินตนาการ ความคิด การเคลื่อนไหวร่างกาย ความคล่องแคล่ว และสติปัญญาในการแก้ปัญหา หรือแม้กระทั่งการฝึกเรื่องทักษะทางด้านอารมณ์ เช่น การเล่นบางชนิดสามารถฝึกเรื่องความอดทนได้อีกด้วย ดังนั้นเพื่อให้การเล่นของเด็ก ช่วยในการพัฒนาเด็กได้อย่างมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น พ่อแม่ก็ควรเลือกวิธีการเล่นหรือของเล่น ให้เหมาะสมกับอายุของลูกด้วย เพราะจะสามารถช่วยพัฒนาการเจริญเติบโตทั้งทางด้านร่างกายและทักษะอื่นๆ ไปพร้อมกัน การละเล่น ที่เหมาะสมกับเด็กแต่ละช่วงอายุ อายุ 1-3 เดือน เด็กวัยนี้เริ่มเคลื่อนไหวร่างกายได้ เช่น การเคลื่อนไหวของแขนและขา สองข้างเริ่มเคลื่อนไหวได้เท่ากัน เริ่มจ้องมอง และเคลื่อนสายตาตามวัตถุนั้นๆ เริ่มคว้าสิ่งของต่างๆ ซึ่งอาจจะคว้าได้บ้างไม่ได้บ้าง เพราะการประสานงานระหว่างกล้ามเนื้อตาและมือยังไม่สมบูรณ์ดี ดังนั้น เด็กในช่วงอายุ 1- 3 เดือน จึงเหมาะกับของเล่นจำพวก โมบายหมุนได้สีสันสดใส เพื่อพัฒนาสายตาและการมองเห็น นอกจากนี้พ่อแม่ควรอุ้ม สัมผัสและพูดคุย เพราะเป็นการพัฒนาการตอบสนองไปในตัว เนื่องจากเด็กวัยนี้จะเริ่มตอบสนองต่อสิ่งที่เห็นและได้ยิน อายุ 4-5 เดือน เด็กวัยนี้เริ่มจำวัตถุและบุคคลใกล้ชิดได้ คอแข็ง พลิกตัวหมุนตัวได้ […]

เด็กถูกเพื่อนล้อว่าอ้วน เป็นหนึ่งในปัญหาที่พบได้บ่อย ที่อาจเริ่มต้นตั้งแต่ในชั้นวัยอนุบาล ซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อสุขภาพจิตของเด็กเป็นอย่างมาก ทำให้เด็กขาดความมั่นใจ เกิดความเครียด ทำให้เด็กไม่มีความสุข รวมถึงอาจส่งผลกระทบต่อสุขภาพร่างกายเนื่องจากปัญหาความเครียดสะสมได้ ดังนั้น คุณพ่อคุณแม่จึงควรหาวิธีการรับมือเมื่อเด็กถูกเพื่อนล้อ รวมถึงหาทางแก้ไขปัญหาโรคอ้วนในเด็ก เพื่อสุขภาพของเด็กที่ดีขึ้น [embed-health-tool-vaccination-tool] เด็กถูกเพื่อนล้อว่าอ้วน คุณพ่อคุณแม่รับมืออย่างไรดี คุณพ่อคุณแม่สามารถรับมือกับกรณีที่ลูกโดนล้อเรื่องน้ำหนักตัวได้ ดังนี้ สนับสนุนให้ลูกบอกผู้ใหญ่ เช่น บอกคุณครูที่โรงเรียน สอนให้ลูกตั้งสติ เดินหนี และไม่โต้ตอบกับการโดนล้อเลียน อย่าลืมดูคอมพิวเตอร์ และโทรศัพท์ของลูก เนื่องจากการโดนล้อเรื่องรูปร่างผ่านโซเชียลมีเดีย สามารถสร้างความเจ็บปวดให้เด็กๆ ได้เช่นกัน ผู้ปกครองควรใส่ใจการกลั่นแกล้งทางโซเชียลมีเดีย (Cyber-bullying) ด้วย ให้ลูกเข้าร่วมกิจกรรมนอกโรงเรียน เพื่อให้มีกลุ่มเพื่อนกลุ่มอื่นนอกจากเพื่อนในโรงเรียน ใช้เวลาอยู่กับลูกให้มาก เช่น ทำกิจกรรมร่วมกันทั้งครอบครัวในวันหยุดสุดสัปดาห์ เป็นผู้ฟังที่ดี โดยเวลาที่เด็กอยากเล่าเรื่องที่โรงเรียนให้ฟัง ผู้ปกครองควรหยุดฟังอย่างตั้งใจ โดยไม่แสดงความคิดเห็นจนกระทั่งเขาเล่าเรื่องทั้งหมดจนจบ และควรสบตากับเด็กขณะที่เขากำลังเล่าเรื่องที่เกิดขึ้น อย่าล้อเลียนเพื่อหวังให้เด็กลดน้ำหนัก ถ้าเพื่อนหรือสมาชิกในครอบครัวล้อเลียนหรือแกล้งเด็กที่มีน้ำหนักเกิน เพื่อหวังให้เด็กๆ เปลี่ยนแปลงตัวเอง ถือเป็นความเข้าใจผิด เนื่องจากการล้อเลียนหรือกลั่นแกล้ง ไม่สามารถช่วยให้เด็กลดความอ้วนได้ ชวนลูกทำกิจกรรมร่วมกับครอบครัว ในกรณีที่ลูกเริ่มไม่เข้าสังคม และอยู่คนเดียวบ่อยๆ ผู้ปกครองอาจช่วยให้เขาเข้าสังคมมากขึ้น ด้วยการพาลูกไปทำกิจกรรมกับครอบครัวในช่วงเวลาหลังเลิกเรียน นอกจากนี้ยังอาจใช้วิธีการพูดคุยกับลูก โดยคุณพ่อคุณแม่ควรอธิบายให้เด็กฟังว่า การกลั่นแกล้ง ล้อเลียน และการรังแกถือเป็นเรื่องไม่ดี และอาจถามความคิดเห็นของลูก […]

เด็กแต่ละคนจะมีวิธีการเรียนรู้ที่แตกต่างกันไป คุณพ่อคุณแม่ สไตล์การเรียนรู้ (Learning Style) หรือรูปแบบการเรียนรู้ของเด็ก ๆ เพราะมีส่วนช่วยในการส่งเสริมพัฒนาการด้านการศึกษาของเด็กได้ และในบางกรณีอาจมีส่วนช่วยแก้ไขภาวะบกพร่องด้านต่าง ๆ เช่น ภาวะบกพร่องทางการเรียนรู้ (Learning Disabilities หรือ LD)  โรคสมาธิสั้น (Attention deficit hyperactivity disorder หรือ ADHD) [embed-health-tool-vaccination-tool] สไตล์การเรียนรู้ คืออะไร รูปแบบการเรียนรู้แบ่งเป็น 4 ประเภท ได้แก่ การฟัง (Auditory) การเคลื่อนไหวร่างกาย (Kinesthetic) การสัมผัส (Tactual) และการมองเห็น (Visual) คุณพ่อคุณแม่ควรเริ่มประเมินรูปแบบการเรียนรู้ของเด็ก เมื่ออายุ 6-7 ปี และรูปแบบการเรียนรู้จะเริ่มตกผลึกจริง ๆ เมื่อเข้าสู่การเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น นอกจากนี้ วิธีการสอนวิธีเดียวอาจไม่ได้ผลสำหรับเด็กทุกคน หรือแม้แต่กับเด็กส่วนใหญ่ ความตระหนักของผู้สอนเกี่ยวกับสไตล์การเรียนรู้ที่หลากหลาย และความพยายามที่จะปรับเรียนการสอนให้เข้ากับสไตล์การเรียนรู้ของเด็ก ๆ  อาจช่วยในการสร้างสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ ที่มีประสิทธิภาพสำหรับเด็กทุกคนได้ดีกว่า นอกจากนั้น คุณพ่อคุณแม่สามารถสังเกตสไตล์การเรียนรู้ของเด็ก ๆ ได้ ดังต่อไปนี้ สไตล์การเรียนรู้ 4 […]

คนเรามักมีนิสัยชอบหรือไม่ชอบกินอาหารบางอย่าง ส่วนใหญ่เนื่องมาจากเรื่องของรสชาติ แต่หากเด็กมีนิสัย เลือกกิน กินยาก อาจส่งผลเสียต่อสุขภาพได้ เช่น ทำให้ได้รับสารอาหารไม่เพียงพอ อาจนำไปสู่ปัญหาสุขภาพต่าง ๆ และปัญหาด้านพัฒนาการของเด็กได้ ซึ่งนิสัยเลือกกินของเด็ก ส่วนหนึ่งอาจเป็นผลมาจากสื่อโฆษณาที่เด็กดู จึงเป็นเรื่องสำคัญที่คุณพ่อคุณแม่จะต้องคัดกรองสื่อที่จะให้เด็กดู และคอยดูแลด้านโภชนาการของเด็กให้ดีและเหมาะสมตามวัย ความชอบหรือไม่ชอบอาหารเกิดเร็วกว่าที่คิด เป็นความจริงที่ว่า เราจะมีรสชาติที่ชอบและไม่ชอบได้อย่างรวดเร็ว ตั้งแต่ก่อนที่จะเกิดด้วยซ้ำ ความชอบเหล่านี้จะเปลี่ยนแปลงไป เมื่อเราเติบโตขึ้น รสชาติของอาหาร เช่น รสหวานและเค็มนั้น เป็นรสชาติที่คนมักชอบกันมาตั้งแต่เกิด โดยนักวิทยาศาสตร์ได้พบว่า สัตว์ที่กินพืช จะชอบอาหารและเครื่องดื่มรสหวาน เนื่องจากมีหลักฐานที่แสดงให้เห็นว่า น้ำตาลมีความเข้มข้นของพลังงานที่สูง และมักจะไม่มีพิษ รสขม เป็นรสชาติที่คนมักจะไม่ชอบมาแต่กำเนิด เนื่องจากอาหารที่มีรสขมส่วนใหญ่มักจะมีพิษ แต่เนื่องจากสัญชาตญาณเพื่อการเอาชีวิตรอดในธรรมชาติ พืชจึงพัฒนากลไกเพื่อรับมือกับสัตว์กินพืช ในขณะที่สัตว์เหล่านั้น ก็พัฒนาระบบประสาทสัมผัสที่เข้มข้นขึ้น เพื่อหลีกเลี่ยงการกินพิษเช่นกัน และโชคดีที่ความชอบนั้น สามารถเปลี่ยนแปลงได้ ด้วยการเปิดรับรสชาตินั้นเป็นประจำ แม้ว่ามนุษย์จะเกิดมาพร้อมกับความชื่นชอบในรสหวาน เราก็ยังสามารถที่จะเรียนรู้ที่จะชอบรสขมได้ ด้วยประสบการณ์การลิ้มรสที่ผ่านๆ มา เราอาจจะไม่รู้ว่า อุตสาหกรรมอาหารและเครื่องดื่มได้มีการใช้ข้อมูลนี้เพื่อผลประโยชน์ เพื่อพัฒนากลยุทธ์ทางการตลาดและการโฆษณา พวกเขาได้สร้างลักษณะนิสัยการกินอาหารที่ไม่ดีต่อสุขภาพในเด็ก ด้วยการส่งเสริมการสร้างความชื่นชอบต่ออาหารที่ทำลายสุขภาพ ซึ่งความชอบนี้อาจจะยังคงติดตัวอยู่ต่อไปจนถึงวัยผู้ใหญ่เลยก็ได้ เลือกกิน กินยาก นิสัยที่อาจมาจากสื่ออุตสาหกรรมอาหารและเครื่องดื่ม  ผักและผลไม้ ที่มีสารอาหารและวิตามินที่ดีต่อสุขภาพ เช่น  บร็อคโคลี่และแครอท ไม่มีพื้นที่ในการโฆษณามากนัก เด็กๆ ได้เห็นโฆษณาเกี่ยวกับอาหารขยะตลอดเวลา […]

ลูกดื้อ ไม่เชื่อฟัง มักเป็นปัญหาที่ทำให้คุณพ่อคุณแม่รู้สึกกังวล ทั้งที่จริงแล้ว ช่วงวัยเด็ก โดยเฉพาะวัย 3-5 ขวบเป็นช่วงที่ลูกกำลังเรียนรู้ที่จะเริ่มสร้างความท้าทาย คุณพ่อคุณแม่ควรใช้ช่วงเวลานี้ทำความเข้าใจและสร้างความไว้ใจให้ลูก หาวิธีรับมือลูกดื้อโดยที่ไม่จำเป็นต้องดุหรือลงโทษ [embed-health-tool-vaccination-tool] สาเหตุที่ทำให้ ลูกดื้อ ไม่เชื่อฟัง การที่เด็กดื้อถือว่าเป็นเรื่องปกติ ถือเป็นหนึ่งในพัฒนาการด้านอารมณ์ ความคิด นอกจากนั้น ในบางสถานการณ์อาจเกิดจากสาเหตุดังต่อไปนี้ เด็กกำลังจดจ่ออยู่กับบางสิ่ง หากเด็กทำกิจกรรมบางอย่างอยู่ เช่น อ่านหนังสือ ดูโทรทัศน์ หรือทำการบ้าน เด็กๆ อาจไม่ได้ยินสิ่งที่คุณพ่อคุณแม่พูด และไม่ทำตามที่คุณพ่อคุณแม่บอก ให้มองในแง่ดีว่าเด็กกำลังมีสมาธิกับสิ่งที่ทำอยู่ อย่างไรก็ตาม ถ้าเริ่มรู้สึกว่าลูกไม่เชื่อฟัง อาจแก้ปัญหาได้ด้วยการสนทนากันอย่างตรงไปตรงมา แสดงความต้องการ พูดสบตากับลูก ก็จะทำให้ลูกละจากกิจกรรมที่ทำอยู่ได้ ระวังน้ำเสียงและคำพูด การคิดก่อนพูดยังคงเป็นสิ่งสำคัญเสมอ โดยคุณพ่อคุณแม่ควรระวังน้ำเสียง และประโยคที่ใช้พูดกับลูก เนื่องจากการตะโกน หรือใช้อารมณ์อาจไม่เป็นผลดี และอาจทำให้ลูกมีพฤติกรรมไม่เชื่อฟังมากกว่าเดิม พูดหลายประเด็นเกินไป เด็ก ๆ อาจไม่สามารถจำรายละเอียดได้ทั้งหมด ดังนั้น เวลาที่ผู้ปกครองต้องการให้เด็กทำอะไรบางอย่าง ควรพูดในประเด็นที่สำคัญประมาณ 1-2 ประเด็น หากเด็ก ๆ ไม่ทำตามเนื่องจากอาจเก็บข้อมูลไม่ได้ทั้งหมด จึงดูเหมือนเป็นการไม่เชื่อฟัง และอาจทำโทษลูกโดยที่พวกเขาก็ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดจึงถูกทำโทษ เด็ก ๆ […]

ความเครียดในเด็ก อาจมีสาเหตุมาจากหลาย ๆ ปัจจัย เช่น ภาระงานที่โรงเรียน เพื่อน การย้ายโรงเรียน ปัญหาครอบครัว ซึ่งปัญหาเหล่านี้อาจส่งผลทำให้เกิดปัญหาสุขภาพตามมาได้ ดังนั้น คุณพ่อคุณแม่ควรสังเกตอาการต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นกับเด็กไม่ว่าจะเป็นการนอนหลับ คำพูด อารมณ์ เพราะอาจเป็นสัญญาณเตือนว่าเด็กกำลังอยู่ในภาวะเครียดได้ [embed-health-tool-vaccination-tool] สาเหตุของ ความเครียดในเด็ก ความเครียดในเด็ก อาจเกิดจากสาเหตุต่าง ๆ ดังนี้ ความเจ็บป่วยทางร่างกาย กังวลเรื่องผลการเรียน หรือภาระงาน หน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ เช่น การเป็นนักกีฬาของโรงเรียน มีปัญหากับเพื่อน ลูกอาจโดนเพื่อนรังแกที่โรงเรียน การต้องย้ายโรงเรียน หรือย้ายบ้าน มีความคิดลบ ๆ เกี่ยวกับตัวเอง การเปลี่ยนแปลงทางร่างกายทั้งในเด็กผู้ชายและเด็กผู้หญิง เช่น การมีหน้าอก เสียงแตกหนุ่ม ปัญหาครอบครัว เช่น คุณพ่อคุณแม่หย่าร้าง เกิดการทำร้ายร่างกาย ปัญหาการเงินในครอบครัว สภาพสังคม หรือกลุ่มเพื่อนที่อันตราย สัญญาณเตือนอาการเครียดในเด็ก สำหรับสัญญาณเตือนที่คุณพ่อคุณแม่อาจใช้เพื่อสังเกตอาการเครียดในเด็ก อาจมีดังนี้ 1. อาจไม่สบายบ่อย ความเครียดอาจส่งผลต่อสุขภาพร่างกาย ถ้าเด็กเข้าห้องพยาบาลบ่อย หรือมักจะบ่นว่าปวดหัว ปวดท้อง ยิ่งถ้าป่วยบ่อย ๆ ในช่วงสอบ นั่นอาจเป็นสัญญาณว่าเด็กกำลังมีภาวะเครียด และอาจส่งผลให้มีปัญหาสุขภาพหรือตกอยู่ในภาวต่าง […]

การเลี้ยงลูกสองภาษา อาจเป็นวิธีที่คุณพ่อคุณแม่เลี้ยงลูก เพื่อให้พวกเขาได้เรียนรู้ทั้งภาษาไทยและภาษาที่ 2 อย่างภาษาอังกฤษ หรือแม้แต่การเรียนรู้ภาษาที่ 3 ไปพร้อมกัน แต่คุณพ่อคุณแม่บางคนอาจยังมีความกังวลและอาจเข้าใจผิดในบางเรื่องเกี่ยวกับการเลี้ยงลูกสองภาษา ไม่ว่าจะเป็นกลัวลูกสับสน อาจทำให้ลูกพูดช้า เป็นต้น ดังนั้น การเข้าใจถึงการเลี้ยงลูกสองภาษาที่ถูกต้องจึงเป็นสิ่งที่คุณพ่อคุณแม่ควรรู้ ความเข้าใจผิดเกี่ยวกับการเลี้ยงลูกสองภาษา ความเข้าใจผิดที่ 1 : อาจทำให้เกิดความสับสน คุณพ่อคุณแม่บางคนคิดว่าถ้าเลี้ยงลูกสองภาษาในเวลาเดียวกัน อาจทำให้ลูกสับสนและไม่สามารถแยกความแตกต่างระหว่างภาษาทั้ง 2 ได้ อย่างไรก็ตาม ลูกอาจแยกแยะความแตกต่างระหว่างภาษาต่างกันอย่างชัดเจนได้ตั้งแต่ยังเป็นทารก แต่สำหรับภาษาที่คล้ายกัน เช่น ภาษาอังกฤษกับภาษาดัตช์ อาจทำให้มีปัญหาในการบอกความแตกต่างระหว่าง 2 ภาษา เนื่องจากเป็นภาษาที่คล้ายกัน แต่เมื่อลูกอายุครบ 6 เดือนอาจจะแยกความแตกต่างของภาษาที่คล้ายกันได้ ความเข้าใจผิดที่ 2 : อาจทำให้ลูกพูดได้ช้า การเลี้ยงลูกสองภาษาอาจใช้เวลานานกว่านิดหน่อยก่อนจะเริ่มพูด เมื่อเทียบกับการเลี้ยงดูด้วยภาษาเดียว อย่างไรก็ตาม ความล่าช้าในการพูดนั้นเป็นเรื่องชั่วคราว เนื่องจาก การเลี้ยงลูกสองภาษาไม่ได้เป็นสาเหตุให้ลูกพูดหรือรู้ภาษาได้ล่าช้ากว่าการเลี้ยงลูกด้วยภาษาเดียว ความเข้าใจผิดที่ 3 : อาจทำให้ลูกใช้ภาษาปนกัน การเลี้ยงลูกสองภาษาอาจทำให้ใช้ภาษาปนกัน เนื่องจากการรู้คำศัพท์ในภาษาที่ 2 น้อยกว่าภาษาแรก อาจทำให้เด็กนำคำศัพท์จากภาษาที่ตนเองถนัดกว่ามาปนกับภาษาที่ 2 อย่างไรก็ตาม การใช้ภาษาปนกันเป็นเรื่องชั่วคราว เมื่อลูกรู้คำศัพท์ทั้ง 2 ภาษามากขึ้นก็จะไม่พูดปนกัน นอกจากนี้ ผู้ที่เรียนสองภาษาไม่ว่าจะวัยไหนก็อาจมีการใช้ภาษาปนกัน […]

จากผลการศึกษาวิจัย ลำดับการเกิดของเด็กมีความสำคัญพอๆกับเพศ ในการกำหนดบุคลิกภาพของเด็ก เป็นไปได้ว่าเนื่องจากลำดับการเกิดที่แตกต่างกัน ทำให้วิธีที่พ่อแม่เลี้ยงดูลูกมีความแตกต่างกันตามไปด้วย อีกทั้งบทบาทและหน้าที่ของเด็ก ก็มักจะแตกต่างกันออกไป ตามลำดับการเกิดของแต่ละคนอีกด้วย ลำดับการเกิด + การเลี้ยงดู = พฤติกรรม การเป็นลูกคนแรกนั้นมักเป็นเสมือน “การทดลอง” สำหรับคู่สามีภรรยา ซึ่งครึ่งหนึ่งจะเป็นการทำหน้าที่ตามสัญชาตญาณ และอีกครึ่งหนึ่ง จะเป็นการลองผิดลองถูก พ่อแม่มือใหม่จะปฏิบัติตามคำแนะนำจากหนังสือและญาติพี่น้อง โดยพวกเขาจะระมัดระวังลูกที่เกิดใหม่มาก อาจมีการถ่ายรูปลงโซเชียลมีเดียในทุกการเคลื่อนไหว แล้วยังเก็บรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ โดยใส่ใจกับทุกๆ รายละเอียด ดังนั้น เด็กที่เป็นลูกคนแรกจำนวนมาก จึงอาจกลายเป็นผู้นิยมความสมบูรณ์แบบ และต้องการประสบความสำเร็จอย่างสูง แต่พอถึงลูกคนที่สอง คู่สามีภรรยาได้มีประสบการณ์เกี่ยวกับการเลี้ยงลูกมาแล้ว และมักจะมีกฎระเบียบสำหรับลูกคนที่สองน้อยลง นอกจากนี้ พวกเขายังจะให้ความใส่ใจกับลูกคนที่สองน้อยกว่า เนื่องจากมีลูกที่ต้องดูแลถึงสองคน ซึ่งอาจทำให้ลูกคนที่สองต้องเป็นคนที่ชอบเอาใจคนอื่นมากกว่า เพื่อที่จะได้รับความรักและสนใจจากผู้อื่น และเพราะพวกเขายังชอบเปรียบเทียบตัวเองกับลูกคนโต จึงต้องการที่จะทำให้ได้ดีกว่าอีกด้วย โดยสรุปแล้ว อาจเป็นวิธีที่พ่อแม่เลี้ยงดูและสั่งสอนลูกนั่นเอง ที่หล่อหลอมให้เกิดตัวตนของเด็กแต่ละคน ไม่ใช่เพียงแต่ลำดับการเกิดเพียงอย่างเดียว อย่างไรก็ดี เด็กจำนวนมากที่มีลำดับการเกิดเดียวกัน มักจะมีลักษณะนิสัยแบบเดียวกัน ลูกคนแรก: ผู้ประสบความสำเร็จ ลูกที่อายุมากที่สุด มักมีลักษณะร่วมที่คล้ายคลึงกับผู้ที่เป็นลูกคนโตคนอื่นๆ มากกว่าจะเหมือนกับพี่น้องของตนเอง เนื่องจากได้รับความเอาใจใส่มากกว่า และก็ถูกควบคุมมากกว่าด้วย เมื่อเปรียบเทียบกับลูกคนอื่นๆในครอบครัว จึงมีความรับผิดชอบ(ที่บางทีก็มากเกินไป)มีความประพฤติดีและไว้วางใจได้มากกว่า แม้กระทั่งบางคนอาจกล่าวว่าพวกเขาเป็นเหมือนพ่อแม่ของพวกเขาที่อยู่ในเวอร์ชั่นเด็กนั่นเอง ลูกคนกลาง: ผู้ไกล่เกลี่ย หากคุณเป็นลูกคนกลาง คุณมักเป็นคนที่เห็นอกเห็นใจและมีความยืดหยุ่น ด้วยลักษณะเช่นนี้ทำให้คุณเข้ากับผู้อื่นได้ดีกว่า แต่คุณก็เป็นคนที่ชอบแข่งขัน […]

ประโยชน์ของวิตามินบี คือ ช่วยสร้างเซลล์เม็ดเลือดแดง ซึ่งจะลำเลียงออกซิเจนไปทั่วร่างกาย และยังมีบทบาทสำคัญในกระบวนการเผาผลาญและสร้างพลังงาน มีส่วนช่วยให้ร่างกายเจริญเติบโตและมีพัฒนาการด้านต่าง ๆ สมวัย จึงนับว่าเป็นวิตามินที่จำเป็นต่อเด็ก ๆ และควรได้รับอย่างเพียงพอ พบมากในอาหาร เช่น ไข่แดง เนื้อสัตว์ ผักใบเขียว ประโยชน์ของวิตามินบี ประเภทต่างๆ วิตามินบี เป็นสารอาหารที่จำเป็นต่อร่างกาย โดยสามารถแบ่งออกเป็นวิตามินบีชนิดต่าง ๆ ที่สำคัญดังนี้ วิตามินบี1 หรือ ไทอามีน (Thiamine) วิตามินบี1 มีหน้าที่ในการสร้างพลังงาน ช่วยเปลี่ยนน้ำตาลและคาร์โบไฮเดรตประเภทอื่น ๆ ให้เป็นพลังงาน อีกทั้งยังช่วยป้องกันระบบประสาทจากความเสียหาย หรือภาวะเสื่อมสภาพ ประโยชน์ของวิตามินบี1 คือ ช่วยสารสื่อประสาทในการสื่อสารไปยังอวัยวะต่าง ๆ ในร่างกายได้อย่างมีประสิทธิภาพ สำหรับเด็กแล้ว ความต้องการวิตามินบี1 อยู่ระหว่าง 500 ถึง 900 ไมโครกรัมต่อวัน วิตามินบี1 สามารถพบได้ในถั่ว เมล็ดทานตะวัน ปลา ถั่วลันเตา ถั่วเหลืองคั่ว ถั่วเขียว และขนมปังจากแป้งสาลี อย่างไรก็ดี วิตามินบี1 มีความไวสูงต่ออุณหภูมิ ดังนั้น ในการปรุงอาหารอาจทำให้สูญเสียวิตามินบี1 หากปรุงสุกเกินไป […]

ฉี่รดที่นอน อาจเกิดขึ้นได้ทั้งในเด็กและผู้ใหญ่ การฉี่รดที่นอนในเด็กเป็นส่วนหนึ่งของการเจริญเติบโต แต่หากไม่เลิกฉี่รดที่นอนอาจทำให้คุณพ่อคุณแม่กังวลใจ สาเหตุฉี่รดที่นอนอาจเกิดจากกรรมพันธ์ุ และปัจจัยอื่นประกอบด้วย จำเป็นที่คุณพ่อคุณแม่ต้องทำความเข้าใจเพื่อรับมือกับปัญหานี้ ฉี่รดที่นอน เกิดจากอะไร โดยปกติแล้ว เด็กสามารถควบคุมกระเพาะปัสสาวะได้เองตามธรรมชาติเมื่อโตขึ้น ทั้งนี้ ขึ้นอยู่กับปัจจัยเรื่องอายุ กรรมพันธ์ สภาพแวดล้อม เด็กผู้ชายอาจฉี่รดที่นอนในบางคืนมากกว่าเด็กผู้หญิงถึง 2 เท่า แต่หลังจากอายุ 5 ขวบเป็นต้นไป ประมาณร้อยละ 15 ของเด็กยังคงฉี่รดที่นอน และเมื่ออายุ 10 ขวบ ประมาณร้อยละ 95 มักเลิกฉี่รดที่นอน ฉี่รดที่นอน มักสร้างปัญหาให้ทุกคนในครอบครัว ไม่เพียงแต่ต้องทำความสะอาดที่นอนบ่อย ๆ แต่ยังอาจสร้างความกังวลใจให้พ่อแม่และเด็กด้วย ทั้งที่จริงแล้ว การฉี่รดที่นอนเป็นส่วนหนึ่งของการเจริญเติบโต ควรทำความเข้าใจถึงสาเหตุของการฉี่รดที่นอน สาเหตุที่ทำให้เด็กฉี่รดที่นอน สาเหตุของการฉี่รดที่นอนอาจเกิดได้จากกรรมพันธ์ุ โดยเด็ก 3 ใน 4 คนมักมีคุณพ่อคุณแม่หรือญาติใกล้ชิดที่ฉี่รดที่นอนเหมือนกันในวัยเด็ก โดยนักวิทยาศาสตร์อธิบายว่า เกิดจากยีนบางตัวที่ทำให้ความสามารถในการควบคุมกระเพาะปัสสาวะล่าช้าออกไป นอกเหนือจากกรรมพันธุ์แล้ว อาจเกิดจากปัจจัยอื่น ๆ ร่วมด้วยที่ทำให้เด็กฉี่รดที่นอน ได้แก่ มีปัสสาวะมากกว่าที่กระเพาะปัสสาวะจะรับได้ กระเพาะปัสสาวะมีปัญหา บีบตัวไวเกินไป ทำให้ไม่สามารถกลั้นปัสสาวะได้ นอนหลับลึก เด็กจึงไม่รับรู้สัญญาณที่ร่างกายบอกว่า กระเพาะปัสสาวะเต็ม หรือถึงเวลาต้องไปปัสสาวะ […]