โรคหอบหืด (Asthma) อาจไม่ใช่โรคที่แปลกใหม่สำหรับคุณ เนื่องจากเป็นโรคทั่วไปที่พบได้บ่อย อย่างไรก็ตาม โรคหอบหืดไม่ได้มีเพียงอย่างเดียว แต่ยังมีเป็นโรคหอบหืดจากการประกอบอาชีพ หอบหืดจากการออกกำลังกาย โรคหอบหืดที่มีอาการไอเรื้อรังอย่างเดียว (Cough Variant Asthma) เป็นต้น ซึ่งลักษณะอาการที่เกิดขึ้น คือ คุณอาจจะมีอาการไอเรื้อรังโดยไม่ทราบสาเหตุ ซึ่งทาง Hello คุณหมอ มีข้อมูลเรื่องนี้มาฝากกัน
ทำความรู้จักกับ โรคหอบหืดที่มีอาการไอเรื้อรังอย่างเดียว
โรคหอบหืดที่มีอาการไอเรื้อรังอย่างเดียว คืออะไร
โรคหอบหืดที่มีอาการไอเรื้อรังเพียงอย่างเดียว มีอาการหลักก็คือการไอแห้ง ผู่ป่วยที่มี อาการหอบหืดที่มีอาการไอเรื้อรัง จะไม่มีอาการของโรคหอบหืดประเภทอื่น เช่น อาการหายใจถี่ หายใจมีเสียงวี้ด
บางครั้ง อาการหอบหืดที่มีอาการไอเรื้อรัง จะมีอาการไอที่เกิดขึ้นนานถึง 6-8 สัปดาห์ การไออาจเกิดขึ้นกลางดึกจนทำให้ผู้ป่วยต้องตื่นขึ้นมา หรือเกิดขึ้นตอนกลางวัน จนส่งผลต่อการใช้ชีวิตประจำวัน อาการมักจะรุนแรงขึ้นเมื่อออกกำลังกาย หรือได้รับสิ่งกระตุ้นอาการเกิดหอบหืดหรือสารก่อภูมิแพ้ เช่น ไรฝุ่น สปอร์เชื้อรา น้ำหอม หรือเมื่ออยู่ในสภาพอากาศเย็น
อาการหอบหืดที่มีอาการไอเรื้อรัง เกิดขึ้นได้กับทุกช่วงอายุ แต่มักเริ่มเป็นในวัยเด็ก
ปัจจัยที่ทำให้เกิดโรคหอบหืดที่มีอาการไอเรื้อรังอย่างเดียว
ปัจจุบันผู้เชี่ยวชาญยังไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัดของ อาการหอบหืดที่มีอาการไอเรื้อรัง แต่อาการไออาจเกิดขึ้นหลังจากผู้ป่วยสูดเอาสารก่อภูมิแพ้ หรืออยู่ในสภาพอากาศที่เย็น อาการไอยังอาจเกิดขึ้นได้เช่นกัน หลังจากเกิดการติดเชื้อที่ระบบทางเดินหายใจ
นอกจากนี้ การไออาจเกิดขึ้นหลังจากการใช้ยากลุ่มเบต้า บล็อกเกอร์ (Beta Blockers) ซึ่งเป็นยาที่ใช้กับอาการความดันโลหิตสูง หัวใจล้มเหลว รวมถึงโรคต้อหิน และโรคทางตาอื่น ๆ ผู้ป่วยบางรายที่แพ้ยาแอสไพรินอาจเกิด อาการหอบหืดที่มีอาการไอเรื้อรัง ได้
การวินิจฉัยโรคหอบหืดที่มีอาการไอเรื้อรังอย่างเดียว
ในบางครั้ง ผู้ป่วยอาจมีอาการไอเพียงอย่างเดียว และอาการไออาจเป็นสัญญาณของโรคต่าง ๆ ได้มากมาย เช่น ไข้หวัด
การวินิจฉัย อาการหอบหืดที่มีอาการไอเรื้อรัง แพทย์จะซักประวัติและใช้เครื่องมือฟังการหายใจ แต่วิธีนี้อาจยังไม่สามารถระบุโรคที่เกิดขึ้นได้ ดังนั้น การเอกซเรย์ทรวงอก จึงเป็นวิธีที่แนะนำร่วมกับการตรวจสมรรถภาพปอด (Spirometry) โดยแพทย์จะใช้เครื่องมือวัดปริมาณอากาศที่ผู้ป่วยหายใจออกมา (ขณะที่ผู้ป่วยหายใจเข้าลึก ๆ และหายใจออก) รวมถึงวัดอัตราความเร็วของอากาศที่ออกจากปอดด้วย
หากการตรวจสมรรถภาพปอดไม่สามารถยืนยัน อาการหอบหืดที่มีอาการไอเรื้อรัง ได้ อาจมีการใช้สารเมธาคอไลน์ เพื่อทำให้ช่องทางเดินอากาศแคบลง ในระหว่างการตรวจ ผู้ป่วยจะสูดเอาเมธาคอไลน์เข้าออก ก่อนและหลังการตรวจสมรรถภาพปอด และเมื่อตรวจเสร็จแพทย์จะให้ยาขยายช่องทางเดินหายใจ เพื่อขจัดผลข้างเคียงของสารเมธาคอไลน์
การรักษาโรคหอบหืดที่มีอาการไอเรื้อรังอย่างเดียว
อาการหอบหืดที่มีอาการไอเรื้อรัง สามารถรักษาได้ด้วยการใช้ยาพ่นแก้หอบหืด ซึ่งมีส่วนประกอบของอัลบูเทอรอล (Albuterol) ไอพราโทรเพรียม (Ipratropium) และสารสเตียรอยด์สำหรับสูดดม (Inhaled Steroids) หลังจากใช้ยานี้ อาการจะดีขึ้นภายใน 6-8 สัปดาห์
อาการหอบหืดที่มีอาการไอเรื้อรัง เป็นโรคหอบหืดชนิดหนึ่ง ที่มีลักษณะทางอาการ คือ ไอแห้ง แต่ผู้ป่วยก็อาจมีอาการหอบหืดอื่น ๆ ด้วย แม้ปัจจุบันจะยังไม่สามารถระบุสาเหตุของ อาการหอบหืดที่มีอาการไอเรื้อรัง นี้ได้ แต่การรักษาก็ช่วยให้อาการดีขึ้นได้